با نام و یاد خدا
وزیر محترم آموزش و پرورش
سلام؛
ما به عنوان جمعی از اولیای دانش‌آموزان مدارس غیر دولتی شهر تهران در پی افزایش چشم‌گیر شهریه اینگونه مدارس در سال آینده، نگرانی‌هایی داریم که با کمال احترام و با امید به تغییرات مثبت و موثر خدمت حضورتان اعلام می‌نماییم.
در سال‌های اخیر برای کشور عزیزمان، دغدغه فرزندآوری جزو اولویت‌هاست و مسئولین با قول انواع وام‌ها و امتیازات در صدد تشویق آحاد مردم به فرزندآوری هستند، اما سوال اینجاست که هزینه‌های گزاف آموزش فرزندان در مدارس یکی از موانع حصول به این هدف و پیشگیری از بسته شدن پنجره جمعیتی محسوب نمی‌شود؟
حال آنکه بسیاری از خانواده‌ها نه به دلیل بهره‌مندی از امکانات فوق‌العاده و به اصطلاح لاکچری و نه به خاطر بهره‌مندی از امکانات آموزشی خاص در حد المپیاد، فرزندانشان را در چنین مدارسی ثبت نام می‌کنند، بلکه دغدغه بسیاری از ما اولیا بهره‌مندی از فضای تربیتی و پرورشی سالم می‌باشد که متأسفانه در مدارس دولتی وجود ندارد.
بسیاری از ما واقف هستیم که نه تنها امکان جدا کردن دائمی فرزندانمان از جامعه حقیقی وجود ندارد، بلکه این انزوا به صلاح فرزندانمان نیست اما با این حال به این فکر می‌کنیم که بهتر آن است نهال نازک و لطیف هویت ملی و مذهبی فرزندانمان کمی جان بگیرد و بعد در فضای غبارآلود در تیررس شبهه‌ها قرار گیرد تا توان استدلال و مقاومت داشته باشد. راستش دغدغه‌ی اصلی ما تنفس فرزندانمان در محیطی سالم به لحاظ فرهنگی و مذهبی است و همین مهم باعث می‌شود از سرانه آموزش رایگان فرزندانمان در مدارس دولتی چشم بپوشیم و به بهای کاستن از سطح رفاه خانواده، هزینه‌ی اینگونه مدارس را به جان بخریم و به چشم سرمایه‌گذاری به آن بنگریم؛ اما حقیقتا حالا برخی از ما به فکر افتاده‌ایم که دیگر توان پرداخت چنین شهریه‌هایی را برای چند فرزند نداریم و ناگزیر به چاره جویی شده‌ایم، بنابراین از شما مسئولین محترم خواستار توجه به این موضوع هستیم و طالب اقدام عملیاتی موثر و بنیادین می‌باشیم. برخی از راهکارهای پیشنهادی ما:
۱- آموزش و پرورش اعلام کرده که سرانه هر دانش‌آموز برای تحصیل در مدارس دولتی سالانه عدد قابل توجهی است، این بودجه فقط به دانش‌آموزان مدارس دولتی تعلق می‌گیرد. کاش بخشی از این سرانه به والدین یا مدارس دانش‌آموزان مدارس غیر دولتی اختصاص می‌یافت تا والدین مجبور نشوند تمامی هزینه‌ها را متحمل شوند و از حق آموزش رایگان محروم شوند.
۲- حتما یکی از راه‌های پربازده و اصولی، افزایش سطح کیفی مدارس دولتی از نظر فرهنگی، مذهبی و آموزشی با توجه به الگوهای موفق برخی مدارس غیر دولتی است، در حالیکه به نظر می‌رسد آموزش و پرورش نسبت به تاثیرپذیری از خارج از بدنه وزارتخانه بسیار مقاوم است.
۳- بخشی از بودجه‌های نهادهای تبلیغی، فرهنگی، نهادهای مشوق فرزندآوری، مستقیما به تحصیل فرزندان اختصاص یابد تا خانواده‌ها مجبور به تحمل این هزینه به تنهایی نباشند. گفتنی است بسیاری از خانواده‌ها با فرزند محصل، در سن فرزندآوری هستند، اما به دلایل فشار مالی مدارس از یکسو، و عدم اعتماد به سیستم آموزش و پرورش مدارس دولتی از سوی دیگر نمی‌توانند به فرزندآوری فکر کنند.
۴- هر چند افزایش حقوق معلم‌ها باعث خرسندی خانواده‌هاست، اما تصویب این قانون همزمان با قانون کاهش ساعت کار معلم‌ها باعث افزایش بی‌رویه و به یکباره شهریه‌ها شده، کاش این افزایش‌ها تدریجی باشد تا بار روانی را کاهش دهد.
۵- در حال حاضر سیستم پذیرش دانش‌آموز در مدارس دولتی بر مبنای نزدیکی محل زندگی است، کاش می‌شد مولفه‌های دیگر هم در گزینش و پذیرش مطرح باشد؛ من‌جمله سطح التزام به مسائل مذهبی مثل حجاب و سایر اصول و احکام، بنابراین در مدارس دولتی با سطح مذهبی بالاتر، خانواده‌ها گزینش می‌شدند و خانواده‌هایی با عدم اعتقاد و التزام به حجاب و.... پذیرفته نمی‌شدند تا فرزندان در سنین کودکی در محیط سالم‌تر و یکدست‌تری رشد می‌یافتند و تحت تأثیر شبهه‌ها و الگوهای نامناسب قرار نمی‌گرفتند؛ در صورت تحقق این هدف بسیاری از خانواده‌ها تنها انتخابشان مدارس غیر دولتی نبود.
در پایان ضمن تشکر از بذل توجه امیدواریم هر چه زودتر اقدامات موثر در این زمینه صورت گیرد.
موفق شد
ویژه
ارتباط با واحد پشتیبانی: ۴۴۲۹۷۷۴۸- ۰۲۱
