معاون محترم علمی و فناوری ریاست‌جمهوری
رئيس محترم بنیاد ملی نخبگان
رئيس محترم صندوق نوآوری و شکوفایی
سلام؛
در این سرزمین، هزاران مخترع با سخت‌کوشی، ایده‌های ناب خود را به اختراعات ثبت‌شده تبدیل می‌کنند؛ اختراعاتی که اگر حمایت شوند، می‌توانند مسیری نو در صنعت، درمان، محیط زیست و اقتصاد کشور باز کنند. اما واقعیت تلخ این است که اختراع در ایران، آغاز یک بن‌بست است، نه یک فرصت.
ما مخترعیم، اما نه فضایی برای توسعه ایده داریم، نه آزمایشگاه و امکانات اولیه، نه حمایت مالی، نه آموزش، نه تیم حقوقی، و نه هیچ سازوکار واقعی برای تجاری‌سازی طرح‌هایمان. بسیاری از ما، پس از سال‌ها تلاش، اختراعات‌مان را خاک خورده، بی‌استفاده و بی‌نتیجه رها می‌کنیم، تنها به این دلیل که حمایت نمی‌شویم.
از همه دردناک‌تر این است که حتی پس از طی تمام مراحل قانونی ثبت اختراع در کشور، و حتی در سطح بین‌المللی — مانند وایپو سوئیس — باز هم طرح‌هایمان در بنیاد ملی نخبگان رد می‌شوند. این سوال جدی مطرح است که: وقتی یک اختراع از فیلترهای قانونی و تخصصی عبور کرده، چرا باید دوباره داوری شود و بی‌دلیل رد شود؟
خود من، با ثبت اختراع رسمی در ایران و همچنین ثبت بین‌المللی در سازمان جهانی مالکیت فکری (WIPO)، انتظار داشتم مورد حمایت بنیاد قرار بگیرم. اما نه‌تنها حمایتی نشد، بلکه طرح‌ام بدون دلیل مشخصی رد شد.
مسیر ثبت تا تجاری‌سازی، پر از بوروکراسی، بلاتکلیفی، عدم شفافیت و بی‌توجهی است. طرح‌های ما یا در کشوها باقی می‌مانند، یا فراموش می‌شوند، یا در نهایت، توسط کشورهای دیگر قدر دیده و به ثمر می‌رسند. آیا این سرنوشت شایسته نبوغ جوانان این کشور است؟
ما از نهادهای مرتبط — از معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری گرفته تا بنیاد ملی نخبگان و صندوق نوآوری و شکوفایی — می‌پرسیم:
چرا از ما حمایت نمی‌کنید؟ چرا زیرساخت نمی‌دهید، فضای رشد فراهم نمی‌کنید، و چرخه واقعی تجاری‌سازی اختراعات را ایجاد نمی‌کنید؟
ما امضا می‌کنیم، تا شاید صدای‌مان شنیده شود؛ تا شاید مسیر برای هزاران مخترع دیگر، هموارتر و روشن‌تر شود. با ما همراه شوید.
موفق شد
ویژه
