وزیر محترم آموزش و پرورش
رئیس محترم سازمان صداوسیما
موموع: بیانیه اعتراضی مربیان کودکستان‌ها: فراموش‌شدگانِ آینده‌سازان ایران
سلام و احترام؛
ما مربیان کودک، پرورش‌دهندگان نسل آیندهٔ این سرزمین، سال‌هاست در سکوت و صبوری، بار سنگین تربیت کودکان را بر دوش کشیده‌ایم؛ اما امروز سکوت ما شکسته است!
چرا از کمترین حقوق برخوردار نیستیم؟ چرا با وجود سال‌ها تجربه و تحصیلات تخصصی، دستمزد ما پاسخگوی ابتدایی‌ترین نیازهای زندگی نیست؟ چرا بیمهٔ کامل نداریم و در برابر بیماری‌ها و آسیب‌های شغلی، بی‌پناه رها شده‌ایم؟
امنیت شغلی؟ یا هراس همیشگی از فردا؟
قراردادهای موقت، تمدید نشدن‌های بی‌دلیل و اخراج‌های بی‌ضابطه، آیندهٔ ما را به بازی گرفته است. آیا شغل مقدس مربی‌گری، که باید محترم‌ترین جایگاه باشد، سزاوار چنین تحقیر و بی‌ثباتی است؟
علم و تجربهٔ ما فدای "کد پرسنلی" شد!
چرا توانمندی‌های علمی و عملی ما در برابر کد پرسنلی و روابط اداری نادیده گرفته می‌شود؟ چرا نیروهای رسمی و اداری، که بسیاری حتی یک روز در کودکستان تجربه ندارند، بر ما مقدم شمرده می‌شوند؟
نظام آموزشی یا نقشه‌ای برای حذف مربیان توانمند؟
ما می‌دانیم که پشت بسیاری از تصمیم‌ها نه دلسوزی برای کودکان، که ترس از به رسمیت شناختن حقوق مربیان و نگرانی از بار مالی بیمه و حقوق آنان پنهان شده است. آیا آیندهٔ کودکان را به بهای حذف نیروهای متخصص معامله می‌کنید؟
صدا و سیما! سکوت تا کی؟
رسانهٔ ملی، که باید تریبون عدالت و حق‌خواهی باشد، در برابر این بی‌عدالتی‌ها یا سکوت کرده یا با سیاست‌های آزاردهنده همراهی نموده است. به جای شنیدن صدای واقعی مربیان، صدای «خودی‌ها» پخش می‌شود.
ما می‌پرسیم:
کجای این رفتارها با شعارهای پرطمطراق شما که می‌گویید «مربی ارجمند است» همخوانی دارد؟
ما فریاد می‌زنیم:
- آیا پرورش کودکان در این کشور، کم‌اهمیت‌تر از بازی‌های اداری است؟
- آیا شأن و جایگاه مربی فقط در سخنرانی‌هاست و نه در عمل؟
- چرا رسانه‌ها، خصوصاً صدا و سیما، از انعکاس این ظلم‌ها سر باز می‌زنند؟
ما می‌خواهیم و حقمان است:
- توقف تبعیض و برتری «کد پرسنلی» بر تخصص و تجربهٔ واقعی کادر کودکستان
- بازگشت به قانون و اجرای آیین‌نامه‌های قانونی سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک توسط مدیران آن به‌جای انکار و نادیده گرفتن آن‌ها
- افزایش حقوق متناسب با تورم و شأن حرفه‌ای مربیان
- بیمهٔ کامل درمانی، بیکاری و بازنشستگی
- امنیت شغلی و پایان قراردادهای موقت و بی‌ثبات
- بازنگری عادلانه در طرح‌هایی همچون «مدرس ارشد» و حضور واقعی مربیان کودکستان در فرآیند تربیت مربی طبق آیین‌نامه‌های قانونی سازمان
- تحویل فوری گواهی‌های دوره‌های برگزارشده و پایان دادن به خلف وعده‌ها
این متن، تنها یک بیانیه نیست؛ فریاد بلند مربیانی است که آیندهٔ ایران را می‌سازند، اما خود در فقر، محرومیت و بی‌عدالتی نگه داشته شده‌اند. اگر شما نیز به آیندهٔ کودکان ایران اهمیت می‌دهید، با امضا و انتشار این بیانیه، هم‌صدا با ما فریاد بزنید.
به امید روزی که شأن مربی در ایران، تنها شعار نباشد، بلکه در عمل نیز به رسمیت شناخته شود.
با سپاس و احترام
رونوشت جهت استحضار و پیگیری:
۱. مجلس شورای اسلامی
۲. شورای عالی انقلاب فرهنگی
۳. سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک
موفق شد
ویژه
