رئیس محترم قوه قضائیه
نمایندگان محترم مجلس
وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
فرمانده محترم نیروی انتظامی کشور
وزیر محترم آموزش و پرورش
سلام و احترام؛
امروز در کوچه و خیابان‌های شهرهای ما، پشت دیوار مدارس و دانشگاه‌ها، در بوستان‌های شهر و حتی در جمع‌های دوستانه، نام «ماریجوانا» (گل، حشیش، بنگ، علف، گراس...) به گوش و بوی آن به مشام می‌رسد. ماده‌ای که بسیاری آن را بی‌خطر یا حتی «تفریحی» می‌پندارند، در حالی که شواهد علمی و پزشکی به روشنی نشان داده است که مصرف ماریجوانا اعتیادآور است و عوارض بسیار جدی و گاه جبران‌ناپذیری دارد. از جمله این عوارض می‌توان به افسردگی، اضطراب، اختلالات حافظه و تمرکز و کاهش عملکرد شناختی مغز، بروز روان‌پریشی (سایکوز یا اسکیزوفرنی)، سندرم بی‌انگیزگی و افت تحصیلی و شغلی، ازهم‌گسیختگی روابط اجتماعی و حتی آغاز مسیر اعتیاد به مواد مخدر قوی‌تر اشاره کرد. ضمن آنکه مصرف آن در زیر سن بیست و پنج سالگی باعث اختلال در رشد مغز، تأثیرات منفی بر حافظه، یادگیری، تمرکز و حتی کاهش دائمی ضریب هوشی (IQ) می‌شود. همچنین این ماده اثرات منفی بر سلامت قلب و عروق و دستگاه تنفسی دارد و در مواردی می‌تواند منجر به افزایش خطر سکته‌ی قلبی و مغزی شود.
مدت‌هاست که این زنگ خطر، بیش از همه برای نوجوانان و جوانان کشورمان به صدا درآمده است؛ نسلی که سرمایه‌ی امروز و آینده‌ی ایران‌اند. غفلت در برابر این موج، به معنای پذیرش فروپاشی آرام اما پیوسته‌ی سلامت روانی و جسمی فرزندان ما، خانواده‌ها و جامعه خواهد بود.
ما امضاکنندگان این کارزار، با نهایت احترام و بر اساس یک مطالبه‌ی مدنی، از مسئولین محترم نظام، به‌ویژه قانون‌گذاران، دستگاه‌های اجرایی، نیروی انتظامی، ضابطین قوه قضاییه و وزارت آموزش و پرورش، موارد زیر را درخواست داریم:
۱. اجرای قاطع قوانین موجود در زمینه‌ی تولید، توزیع و مصرف ماریجوانا و جلوگیری از عادی‌سازی آن در جامعه و در صورت نیاز اصلاح قوانین به نفع سخت‌گیرانه‌تر شدن و بازدارندگی بیشتر برای تولیدکنندگان و توزیع‌کنندگان آن.
۲. تشدید نظارت‌ها و برخوردها با شبکه‌های تولید و توزیع‌کننده، به‌ویژه در اطراف مدارس، دانشگاه‌ها و محیط‌های جوان‌پسند.
۳. گسترش برنامه‌های آگاهی‌بخشی و آموزشی در مدارس، دانشگاه‌ها و رسانه‌ها برای اطلاع‌رسانی درست درباره‌ی عوارض مصرف ماریجوانا و گنجاندن آموزش‌های مرتبط در برنامه‌ها و کتاب‌های درسی دوره‌ی دبیرستان با نظر کارشناسان و متخصصین مرتبط.
۴. ایجاد مراکز مشاوره و درمان رایگان و در دسترس برای نوجوانان و جوانانی که در دام این اعتیاد گرفتار شده‌اند.
۵. تدوین پروتکل کشوری درمان وابستگی به مصرف ماریجوانا توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به منظور کمک مؤثر به افراد مبتلا، توسط افراد متخصص و مراکز ذی‌صلاح و ممانعت از سوءاستفاده‌ی افراد سودجو و فاقد صلاحیت با دخالت در درمان و جلوگیری از هدررفت زمان و مال افراد و خانواده‌های درگیر.
ما باور داریم که برخورد قاطع همراه با فرهنگ‌سازی درست، می‌تواند جلوی شیوع این تهدید خاموش را بگیرد و آینده‌ی روشن‌تری برای فرزندان ایران رقم بزند.
از همه‌ی پدران و مادران، معلمان، مربیان، پزشکان، روانپزشکان و روانشناسان و دلسوزان جامعه و هر ایرانی دغدغه‌مند دعوت می‌کنیم تا با امضای این کارزار، صدای واحدی برای نجات نسل آینده از آسیب‌های مصرف و اعتیاد به ماریجوانا باشیم. بدیهی است که هر روز تأخیر در برخورد با این امر، به معنای قربانی شدن و از دست رفتن تعداد بیشتری از جوانان و نوجوانان و خانواده‌ها در این مرز و بوم است.
با تشکر فراوان از دلسوزان و وجدان‌های بیدار
موفق شد
ویژه
