به نام خالق هستی
رئیس محترم جمهور
رئیس محترم قوه قضائیه
وزیر محترم تعاون، کار و رفاه اجتماعی
رئیس و نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی
با سلام و احترام
ما، جمعی از شهروندان دغدغه‌مند، با نگرانی عمیق نسبت به گسترش پدیدهٔ شب‌کاری و اضافه‌کاری اجباری در محیط‌های کاری کشور، این کارزار را آغاز کرده‌ایم تا صدای خانواده‌هایی باشیم که در سکوت، از هم می‌پاشند.
در بسیاری از مشاغل، به‌ویژه در بخش خصوصی، کارگران و کارمندان بدون رضایت و گاه با تهدید به اخراج یا کاهش حقوق، مجبور به انجام ساعات کاری فراتر از قانون می‌شوند. شب‌کاری‌های مداوم، جمعه‌کاری‌های اجباری و حذف روزهای استراحت، نه‌تنها نقض آشکار حقوق انسانی و قانونی نیروی کار است، بلکه پیامدهای اجتماعی و روانی گسترده‌ای به‌همراه دارد:
- تضعیف روابط زناشویی و کاهش کیفیت زندگی خانوادگی
- نبود حضور مؤثر پدر یا مادر در کنار فرزندان و آسیب به تربیت نسل آینده
- کاهش میل به ازدواج در میان جوانان به‌دلیل ترس از ناپایداری شغلی و زمانی
- افزایش فرسودگی شغلی، افسردگی و نارضایتی عمومی
- تضعیف بنیان خانواده و آسیب به سلامت روانی جامعه
بر اساس مادهٔ ۵۹ قانون کار جمهوری اسلامی ایران، انجام اضافه‌کاری تنها با رضایت کارگر مجاز است و نباید از ۴ ساعت در روز تجاوز کند. همچنین، هیچ کارفرمایی حق ندارد در زمان استخدام، شرط الزام به اضافه‌کاری یا شب‌کاری اجباری را در قرارداد درج کند، چراکه این امر خلاف اصل آزادی اراده و مغایر با کرامت انسانی است.
ما خواستاریم:
۱. نظارت جدی و مستمر بر محیط‌های کاری برای جلوگیری از تحمیل شب‌کاری و اضافه‌کاری اجباری
۲. ممنوعیت قانونی درج بندهای الزام‌آور در قراردادهای استخدامی مبنی بر اضافه‌کاری یا شب‌کاری
۳. برخورد قضایی با کارفرمایانی که با تهدید یا اجبار، نیروی کار را وادار به ساعات کاری غیرقانونی می‌کنند
۴. الزام به رعایت حق یک روز تعطیل در هفته برای هر کارگر
۵. راه‌اندازی سامانه‌ای برای گزارش مردمی تخلفات کارفرمایان در حوزه ساعات کاری
۶. فرهنگ‌سازی عمومی درباره اهمیت تعادل کار و زندگی و آثار آن بر سلامت جامعه
ما باور داریم که کار باید در خدمت زندگی باشد، نه علیه آن.
امضای این کارزار، گامی‌ست برای احیای کرامت انسانی، حفظ بنیان خانواده و ساختن جامعه‌ای سالم‌تر.
با احترام
موفق شد
ویژه
