همکاران محترم
با سلام؛
گاهی برای حفظ حرمتِ سفیدپوشی، باید دل کند…
ما پزشکان، با سوگندی قدم در این راه گذاشتیم که شرافت، اخلاق و امنیت مردم را بر هر مصلحت دیگری مقدم بدانیم؛ اما وقتی همکارانی تصمیم میگیرند در کنار کسانی بایستند که اعتبار و آبروی این حرفهٔ مقدس را به حراج گذاشتهاند، انتخاب ما فقط یک راه دارد: قطع هرگونه ارتباط.
از امروز، هر تماس شخصی، هر دیدار دوستانه، هر گفتوگوی تلفنی با افرادی که آگاهانه با مداخلهگران همکاری میکنند، ممنوع است؛ نه از سر دشمنی… بلکه از سر دفاع از حرمت طبابت.
همهٔ ما میدانیم که طبق قوانین کشور، هرگونه مداخلهٔ غیرپزشک جرم است؛ و همکاری با مداخلهگر، تنها یک خطای حرفهای نیست، یک زخم عمیق بر پیکرهٔ صنف است.
وقتی همکاران ما به چنین افرادی میدان میدهند، نهتنها به همصنفان خود آسیب آبرویی، حیثیتی، مالی و معیشتی وارد میکنند، بلکه با سپردن جان مردم به دست افراد بیصلاحیت، آسیب جانی، مالی و روانی به جامعه وارد میشود و این، بخششپذیر نیست.
ما نمیتوانیم در یک سوی ماجرا برای سلامت مردم بجنگیم و در سوی دیگر، چشم بر این بیقانونیها ببندیم.
نمیتوانیم از شأن جامعهٔ پزشکی صحبت کنیم و همزمان کنار کسی بنشینیم که آن شأن را لکهدار کرده است.
تغییر، همیشه از خود ما شروع میشود.
از انتخابهای کوچک و تصمیمهای سخت.
از اینکه مرز اخلاق را شفاف بکشیم و اجازه ندهیم هیچکس - حتی به بهانهٔ رفاقت - آن را مخدوش کند.
اگر قرار است آبروی طبابت بماند، باید اول از خودمان شروع کنیم.
باید یادمان بماند که گاهی «نه گفتن» به یک رفتار غلط، بزرگترین «بله» به شرافت حرفهای ماست.
