به نام عدالت و انسانیت
ریاست محترم جمهور
با سلام؛
در گوشه و کنار شهرهای ما، در سایه آسمان‌خراش‌ها و خیابان‌های پرزرق‌وبرق، مردمانی زندگی می‌کنند که شاید هیچ‌گاه نامشان در جلسات رسمی شما شنیده نشود؛ مردمانی که سقفشان از جنس امید است و دیوارهای خانه‌شان از رنج و محرومیت.
زاغه‌نشین‌ها، نه فراموش‌شدگان جامعه بلکه قربانیان بی‌عدالتی‌اند. هر روز در میان کوچه‌های خاکی و دیوارهای فرسوده، کودکانی قد می‌کشند که آرزوهایشان کمتر از دیگران نیست، اما امکاناتشان ناچیز است.
چگونه می‌توان آینده‌ای روشن برای کشوری تصور کرد، وقتی سایه فقر و بی‌توجهی بر سر بخشی از مردمش سنگینی می‌کند؟ چه زیباست آن روزی که مسئولان، نه‌تنها در تصمیمات کلان بلکه در دل خیابان‌ها، حضور یابند و از نزدیک این واقعیت تلخ را لمس کنند.
بیایید عدالت را نه در شعار، بلکه در عمل معنا کنیم. توجه به زاغه‌نشین‌ها، نه لطف بلکه وظیفه است؛ وظیفه‌ای انسانی که باید در اولویت سیاست‌های شهری و اجتماعی قرار گیرد.
ما باور داریم که با مدیریت صحیح، برنامه‌ریزی اصولی و تخصیص منابع، می‌توان زندگی بهتری برای این عزیزان فراهم کرد. بیایید دست در دست هم، آینده‌ای بسازیم که در آن هیچ کودکی به دلیل نداشتن سقف، از رویاهایش دست نکشد.
لذا اینجانبان درخواست توجه به این قشر و همچنین انجام اقدامات لازم جهت بهبود وضعیت این عزیزان را داریم.
موفق شد
ویژه
