بنام خداوند بخشنده بخشایشگر
«وَالسَّماءَ رَفَعَها وَوَضَعَ الْمِیزانَ * أَلاّ تَطْغَوْا فِی الْمِیزانِ» (سوره الرحمن، آیات ۷ و ۸)
«آسمان را برافراشت و توازن را برقرار کرد؛ پس در این توازن، طغیان نکنید.»
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
ریاست محترم قوه قضائیه
نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی
ریاست محترم سازمان محیط زیست
ریاست محترم سازمان جنگل‌ها و مراتع
وزیر محترم ورزش و جوانان
ریاست محترم فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی
سلام علیکم،
«قله دومیر (اردهال) فریاد می‌زند؛ صدایش باشیم»
پیش از آن‌که بلندترین قله استان مرکزی به بلندترین زخم طبیعت ایران بدل شود...
در دل استان مرکزی، جایی که آسمان به زمین نزدیک‌تر است، قله سرافراز دومیر (اردهال) ایستاده؛ آرام، پرشکوه و زنده. قله‌ای که سالانه هزاران کوهنورد و گردشگر از سراسر ایران و خارج کشور برای دیدارش می‌آیند، بر فرازش می‌ایستند و از سکوت و شکوه طبیعت الهام می‌گیرند.
قله دومیر، بخشی از طرح ملی «سیمرغ کوه‌های ایران» است؛ فهرستی رسمی که توسط فدراسیون کوهنوردی جمهوری اسلامی ایران ثبت شده و هدف آن صعود به بلندترین قله هر استان است. دومیر نه فقط سرمایه‌ای محلی، که بخشی از میراث کوهنوردی ملی و نماد افتخار بین‌المللی طبیعت ایران است.
امروز اما این قله تاریخی و ارزشمند، در آستانه نابودی‌ست.
شرکت پارس مس با وجود رأی رسمی دیوان عدالت اداری مبنی بر غیرقانونی بودن صدور مجوز پروانه اکتشاف و بهره‌برداری به دلایل فنی، همچنان در تلاش است تا در دامنه دومیر، کارخانه فرآوری مس و سد باطله شیمیایی و سمی احداث کند.
اگر این پروژه اجرا شود، پیامدهای آن فاجعه‌بار خواهد بود:
- آلودگی آب‌های زیرزمینی که حیات روستاهای پایین‌دست، دشت‌ها و حتی شهرهای دلیجان و نراق و... را تهدید می‌کند.
- پراکندگی خاک‌های سمی دپو شده در سد باطله منطقه کوهستانی توسط بادهای دائمی ارتفاعات در فضای روستاها و شهرهای اطراف، مزارع، چشمه‌ها و ریه‌های مردم
- افزایش بحران کم‌آبی و خشکسالی در منطقه
- نابودی پوشش گیاهی نادر (از جمله گیاهان ممنوع‌القطع گون)، گونه‌های جانوری در معرض خطر و چشم‌انداز بی‌نظیر دومیر (اردهال)
این فجایع نه تنها آینده طبیعی منطقه را تهدید می‌کند، بلکه مورد اعتراض گسترده کوهنوردان، بومیان و گردشگران قرار گرفته است که این روزها با نگرانی از تخریب دائمی این زیست‌بوم ارزشمند سخن می‌گویند.
آیا باید بار دیگر نظاره‌گر فاجعه‌ای چون متروپل باشیم؟
ما امضاکنندگان درخواست داریم با توقف پروژه معدن، قله دومیر (اردهال) و میراث طبیعی آن را از نابودی نجات دهید و از طبیعت ملی حفاظت کنید. از دادستان محترم، سازمان محیط زیست، اداره منابع طبیعی، اداره منابع آب‌های زیرزمینی و دیگر نهادهای مسئول می‌خواهیم:
- فوراً دستور توقف پروژه را صادر کنند
- محل کارخانه را به منطقه‌ای کم‌خطرتر و پایین‌دست که دارای منابع آبی غیرشرب است، منتقل نمایند.
دومیر تنها یک کوه نیست؛ قلب تپنده طبیعت استان و ایران ماست.
اگر امروز سکوت کنیم، فردا چیزی برای نجات دادن نخواهد ماند.
صدای دومیر باش؛ همین حالا، هر کجای ایران عزیز که هستی.
موفق شد
ویژه
