جناب آقای دکتر ظفرقندی
وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
با سلام؛
جامعه پزشکی و پیراپزشکی با هدف تسکین آلام انسان‌های دردمند و خدمت صادقانه و دلسوزانه به هم‌وطنان خویش پا به این عرصه نهاده است. افزایش بی‌رویه ظرفیت، بدون در نظر گرفتن فرصت‌های شغلی موجود، سبب شده است که پس از تحمل مشقت‌های بسیار در دوران تحصیل و فارغ‌التحصیلی و گذراندن دوران طرح اجباری در مناطق محروم با معضل نبود نیاز به تخصص خود مواجه شویم. دریغ کردن فرصت تحصیل در مقاطع بالاتر و بهره‌مندی از علم نوین روز دنیا که می‌تواند زمینه‌ساز ایجاد فرصت‌های جدید شغلی و تخصصی در کشور شود، نه‌تنها کمکی به ارتقای سطح سلامت جامعه نکرده بلکه با دلسرد کردن این قشر از زحمات چندین‌ساله خود، زمینه‌ساز ورود آنان به حرفه‌های غیرمرتبط یا در کمال تأسف افزایش قابل‌تأمل آسیب‌رسانی به جان خودشان شده است. چگونه می‌توان آلامی از آلام دردمندان کم کرد وقتی خود با گذراندن قسمت عمده‌ای از سنین جوانی و بالندگی هنوز کمترین امنیت شغلی نداشته و امکان ارتقای دانش خود به امید خدمت در حیطه‌های جدید را نیز از دست داده‌ایم؟
ما جمعی از قشر پزشکی و پیراپزشکی، ضمن ابراز دلخوری عمیق خود نسبت به چنین برخوردهای قهرآمیز با قشر مظلوم و زحمتکش پزشکی، خواستار معرفی فرصت‌های شغلی از سمت وزارت محترم بهداشت (همانند وزارت علوم) جهت خدمت به هم‌وطنان خود هستیم و در صورت عدم امکان تحقق این مسئله، خواستار آزادسازی مدرک خود جهت تحصیل در مقاطع بالاتر بدون قرار دادن وثیقه‌های سنگین و نجومی که خلاف مسئله عدالت آموزشی بوده و در توان اکثریت این قشر نبوده و نخواهد بود، می‌باشیم.
با تشکر
موفق شد
ویژه
