ریاست محترم جمهوری
وزیر محترم ارتباطات
رئیس مرکز ملی فضای مجازی
با سلام؛
ما، امضاکنندگان این کارزار، نسبت به اجرای طرحهایی تحت عنوان «اینترنت طبقاتی» و «اینترنت اضطراری» که منجر به محرومسازی بخش عظیمی از جامعه از دسترسی آزاد و برابر به اینترنت شده است، به شدت معترضیم.
امروزه اینترنت صرفاً یک ابزار سرگرمی نیست، بلکه زیرساختی حیاتی برای آموزش، اشتغال، ارتباط، رشد اقتصادی و مشارکت اجتماعی محسوب میشود. در بسیاری از کشورها، دسترسی به اینترنت بهعنوان یک حق بشری شناخته میشود. اما در ایران، شاهد تفکیک و تبعیض در ارائه این خدمت هستیم؛ از اینترنت ویژه اساتید و خبرنگاران تا طرحهایی که مطرح شده موقتیاند، اما عملاً دائمی شدهاند.
این سیاستها که ادامه همان طرح صیانت با ظاهری جدید هستند؛ نهتنها موجب نابرابری دیجیتال و محرومیت آموزشی و اقتصادی میشوند، بلکه زیرساخت اقتصاد دیجیتال کشور را نیز با خطر فروپاشی مواجه کردهاند. بیش از ۴۰۰ هزار کسبوکار خرد و متوسط اینترنتمحور با اختلال مواجه شدهاند و خسارات ناشی از این سیاستها میلیاردها تومان در ماه برآورد میشود.
مسئولان میگویند هدف «مدیریت بحران» است، اما تجربه نشان داده است که محدودیتهای موقت، ماندگار و گسترده میشوند. مردم مناطق محروم، کسبوکارهای آنلاین، فریلنسرها و زنان از اولین قربانیان این نابرابری دیجیتال هستند.
ما خواستار:
- پایان فوری به سیاستهای اینترنت طبقاتی و اضطراری
- تضمین دسترسی آزاد، سریع و بدون تبعیض به اینترنت برای تمام شهروندان
- شفافسازی سیاستها و تصمیمگیریها در این حوزه
- سرمایهگذاری عادلانه در زیرساخت ارتباطی کشور
اینترنت یا باید برای همه باشد یا برای هیچکس.