جناب آقای دکتر ظفرقندی
وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
سلام؛
مدت مدیدی است که موج برخوردهای قهرآمیز با قشر پزشکی و پیراپزشکی آغاز گشته و روزبه‌روز بر شدت آن افزوده می‌شود. عدم تناسب حقوق با میزان سختی کار و مسئولیت سنگین جان یک عزیز، امروز دیگر تنها درد ما نیست. عدم امکان یافتن کار پس از سال‌ها تحصیل و اخذ وثیقه‌های سنگین، چه برای تحصیل در داخل کشور و چه برای تحصیل در خارج از کشور، به یک معضل لاینحل بدل شده است. ما که به شوق درمان بیماران و کاستن دردی از درد آنان پای به این راه گذاشتیم و تمام جوانی خود را معطوف به این راه کردیم، حال دیگر گزینه چندانی برای ادامه این مسیر نداریم: ثروتی کلان جهت گذاشتن وثیقه‌های سنگین یا تغییر مسیر اجباری به حرفه‌ای دیگر!
سؤال اینجاست که اجرای چنین شیوه‌نامه‌هایی تا به امروز چقدر کارآمد بوده و این شکل از تعامل با این قشر که بی‌شباهت به مجازات یک مجرم نیست، آیا زیبنده کسانی است که مردم در قعر استیصال خود آن‌ها را پناه و آخرین امید خود می‌یابند؟
ما، بخش عظیمی از قشر پزشکی و پیراپزشکی کشور، ضمن ابراز دلخوری عمیق خود نسبت به چنین برخوردهای قهرآمیزی خصوصاً از خاستگاه و خانه خود، وزارت بهداشت و درمان، خواستار توقف اخذ وثیقه‌های سنگین برای ادامه تحصیل در داخل و خارج از کشور که صرفاً منجر به از بین بردن فرصت شکوفایی استعدادهای برتر می‌شود، هستیم. باشد که از این پس، شیوه تعامل نه تنبیهی و تهدیدی بلکه تشویق و حمایت باشد.
موفق شد
ویژه
