شهروندان عزیز،
وقتی صندوق‌های دارو، هنر، پیشکسوتان و حتی مستضعفین برای پرداخت بدهی‌های پرسپولیس خالی می‌شود، باید از خودمان بپرسیم:
این تبعیض تا کجا؟
چرا برای یک تیم خاص این‌همه اسراف؟
همین پول‌هایی که برای پرسپولیس و فسخ بازیکنان ضعیفش خرج می‌شود، همین ۲.۵ میلیون دلاری که پای یک بازیکن هپاتیتی ریختند، می‌توانست:
طرح‌های معلق مترو را تکمیل کند؛ هزاران شهروند منتظر خطوط جدید مترو هستند.
ناوگان بعضاً فرسوده اتوبوسرانی را نوسازی کند؛ افزایش و تجهیز خطوطی که با کمبود اتوبوس و راننده مواجه‌اند.
زیرساخت‌های شهری را تقویت کند؛ جاده‌ها، پارک‌ها، المان‌های شهری، حتی چاله‌چوله‌های خیابان‌ها.
چرا برای یک تیم فوتبال از جیب مردم و صندوق‌های عمومی پول می‌پاشند، اما برای نیازهای اساسی شهر بودجه نیست؟
این پروپاگانداهای رسانه‌ای که به دنبال توجیه این محابا با پرسپولیس هستند، نمی‌توانند واقعیت را پنهان کنند: شهر در حال نابودی است اما برای پرسپولیس پول پیدا می‌شود!
شهروندان محترم، حق شما این است که:
- از حمل‌ونقل عمومی مناسب برخوردار باشید.
- در شهری با زیرساخت‌های کارآمد زندگی کنید.
- منابع عمومی صرف نیازهای واقعی‌تان شود، نه حمایت از یک تیم فوتبال.
دیگر ساکت نمانیم! به این تبعیض و اسراف پایان دهیم!
موفق شد
ویژه
