بازنشستگان فرهنگی عزیز،
ما جمعی از جوانان تحصیلکرده و داوطلبان استخدامی آموزش و پرورش و امیدوار که چندین سال با مشقتها و تنگدستیهای زیاد و بعضاً با نداشتن البسه نو و لوازمالتحریر و حتی نداشتن هزینههای ایاب و ذهاب، به امید اینکه روزی با اخذ مدرک و پایان تحصیلات و شرکت در آزمونهایی با فرایندها و فیلترهای چندگانه و دشوار بتوانیم از دانش خود در جهت خدمت به جامعه و تشکیل زندگی و طی کردن امیدوارانه مسیر زندگی استفاده کنیم، اینک از شما بازنشستگان محترم و اسوههای صبر و تلاش تقاضامندیم که ما را بهسان فرزندان خود دریابید و نگذارید بذر ناامیدی و دلشکستگی در قشر جوان ریشه گستراند. عاجزانه از شما تقاضامندیم فضا را برای ما جوانان باز و بستر را فراهم فرمایید که دعای خیر ما، برکت سلامتی شما و خانواده محترمتان گردد.