وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری
سلام؛
افزایش ظالمانه‌ی هزینهٔ خوابگاه و غذا را نمی‌پذیریم!
این روزها تصمیم ناگهانی و ناعادلانهٔ مسئولان مبنی بر افزایش چشمگیر قیمت خوابگاه و غذا، موجی از نارضایتی را در میان دانشجویان ایجاد کرده است. تصمیمی که بدون کوچک‌ترین توجه به شرایط واقعی زندگی و تحصیل دانشجویان، به‌ویژه دانشجویان تحصیلات تکمیلی، گرفته شده و فشار سنگینی بر دوش کسانی می‌گذارد که تمام تمرکز و انرژی خود را صرف علم و پژوهش می‌کنند.
این افزایش قیمت نه‌تنها ناعادلانه بلکه ظالمانه است؛ زیرا:
- هیچ تفکیکی میان رشته‌ها و شرایط متفاوت آن‌ها قائل نشده است.
- به وضعیت اقتصادیِ سخت بسیاری از دانشجویان بی‌توجه بوده است.
- بدون مشورت با نمایندگان یا شوراهای دانشجویی اتخاذ شده است.
بسیاری از دانشجویان تحصیلات تکمیلی در رشته‌هایی تحصیل می‌کنند که ماهیت آن‌ها کاملاً آزمایشگاهی و زمان‌بر است. این دانشجویان مجبورند ساعت‌های طولانی در آزمایشگاه حضور داشته باشند و عملاً امکان اشتغال جانبی برای تأمین هزینه‌ها را ندارند. از طرف دیگر، پروژه‌های پژوهشی و عملی این رشته‌ها معمولاً باعث می‌شود دورهٔ تحصیل‌شان از سنوات معمول طولانی‌تر شود؛ اما در این تصمیم ظالمانه، کوچک‌ترین توجهی به این شرایط خاص نشده است و همهٔ دانشجویان را به‌طور برابر مشمول افزایش شدید هزینه‌ها کرده‌اند.
خوابگاه برای بسیاری از دانشجویان، تنها پناه و محل زندگی است. وقتی اجارهٔ خوابگاه با این شدت بالا می‌رود، بسیاری از دانشجویان تحصیلات تکمیلی که از شهرهای دور آمده‌اند، در تأمین ابتدایی‌ترین نیازهای زندگی خود درمانده می‌شوند. افزایش قیمت غذا نیز در شرایطی که بسیاری از دانشجویان همین حالا هم با حداقل امکانات سر می‌کنند، به معنی تحمیل فشار بیشتر بر زندگی و سلامت آن‌هاست.
دانشگاه و مسئولان تصمیم‌گیرنده باید بدانند:
- شرایط رشته‌های آزمایشگاهی با رشته‌های نظری قابل مقایسه نیست.
- این تصمیم ناعادلانه به‌شدت بر کیفیت پژوهش و آموزش اثر منفی خواهد گذاشت.
- نادیده‌گرفتن شرایط خاص دانشجویان تحصیلات تکمیلی، به‌ویژه در رشته‌های آزمایشگاهی، نوعی بی‌عدالتی آشکار است.
- دانشجو فقط یک «عدد» یا «اتاق خوابگاه» نیست؛ یک انسان است با نیازها و فشارهای واقعی زندگی.
ما دانشجویان خواستاریم:
- این افزایش ظالمانه به طور فوری متوقف و بازنگری شود.
- شرایط رشته‌های مختلف، به‌ویژه رشته‌های دارای کار آزمایشگاهی، در تعیین هزینه‌ها لحاظ شود.
- سنوات تحصیل طولانی‌تر رشته‌های آزمایشگاهی به رسمیت شناخته شود و در محاسبهٔ هزینه‌ها تأثیر داده شود.
- پیش از هر تصمیم مالی، با دانشجویان و نمایندگان آن‌ها مشورت واقعی صورت گیرد.
تحصیل رایگان و فراهم‌کردن حداقل امکانات رفاهی، یک لطف نیست؛ یک حق مسلم دانشجو است. ما این تصمیم ناعادلانه را نمی‌پذیریم و تا زمانی که صدایمان شنیده نشود، سکوت نخواهیم کرد.
موفق شد
ویژه
