بسمهتعالی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
با سلام و احترام؛
فرهنگیان بازنشسته جمهوری اسلامی ایران، که دههها بیهیچ چشمداشتی بار سنگین تعلیم و تربیت فرزندان این سرزمین را بر دوش کشیدهاند، امروز در دوران بازنشستگی با وضعیتی مواجهاند که نه با شأن معلم سازگار است، نه با نص صریح قانون، و نه با ادعاهای مکرر نظام اداری کشور در باب عدالت، کرامت انسانی و حمایت از سرمایههای اجتماعی.
این کارزار، نه از سر گلایه فردی، بلکه بهعنوان هشداری دلسوزانه، مستند و ملی تنظیم شده است؛ هشداری نسبت به تداوم رویههایی که در حوزه رفاهیات، اسکان فرهنگیان، بیمههای تکمیلی و خدمات درمانی فرهنگیان بازنشسته بهتدریج به یک نارضایتی عمیق، فراگیر و نگرانکننده بدل شده است.
مبانی قانونی و تکالیف مغفولمانده دولت
۱. اصل ۲۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
برخورداری از تأمین اجتماعی، خدمات درمانی و رفاهی، حقی همگانی است و دولت مکلف به تأمین آن از محل درآمدهای عمومی است.
تذکر حقوقی:
این اصل، هیچ مرزی میان شاغل و بازنشسته ترسیم نکرده است. هرگونه تقلیل خدمات رفاهی و درمانی پس از بازنشستگی، خروج آشکار از تکلیف مقرر در قانون اساسی است.
۲. اصل ۳ قانون اساسی (بندهای ۹ و ۱۲)
رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه، از وظایف بنیادین دولت است.
تذکر:
محرومیت عملی فرهنگیان بازنشسته از امکانات رفاهی، اسکان و خدمات درمانی که برای شاغلان برقرار است، مصداق روشن تبعیض ناروا و نقض عدالت اداری محسوب میشود.
۳. قانون مدیریت خدمات کشوری (فصل دهم)
این قانون دولت را مکلف کرده است نظام پرداخت، رفاه و تأمین اجتماعی کارکنان و بازنشستگان را بهگونهای تنظیم کند که:
- کرامت انسانی محفوظ بماند.
- عدالت رعایت شود.
- شأن خدمتگزاران نظام اداری تنزل نیابد.
هشدار قانونی:
تقلیل رفاهیات فرهنگیان پس از بازنشستگی، فاقد وجاهت قانونی بوده و با روح و هدف این قانون در تعارض است.
۴. قانون ساختار نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی
بر اساس این قانون، بازنشستگان از اصلیترین گروههای هدف نظام رفاه اجتماعیاند و دولت موظف به حمایت پایدار، مؤثر و فراگیر از آنان است.
تذکر مهم:
قراردادهای ناکارآمد بیمه تکمیلی، انتقال هزینههای سنگین درمان به بازنشستگان و تأخیرهای مکرر در پرداخت خسارتها، نقض صریح این تکلیف حاکمیتی است.
۵. سیاستهای کلی نظام اداری (ابلاغی مقام معظم رهبری)
این سیاستها صراحتاً بر:
- تکریم بازنشستگان
- ارتقای سطح رفاه و سلامت آنان
- جلوگیری از تبعیض و نابرابری
تأکید دارند.
واقعیت میدانی:
وضعیت کنونی فرهنگیان بازنشسته، با این سیاستها فاصلهای نگرانکننده دارد.
تشریح مطالبات فوری و قانونی
۱. رفاهیات فرهنگیان بازنشسته
امکانات رفاهی وزارت آموزش و پرورش عملاً به شاغلان محدود شده و بازنشستگان از چرخه حمایت حذف شدهاند.
مطالبات روشن:
- اختصاص ردیف مستقل رفاهی برای فرهنگیان بازنشسته
- بهرهمندی برابر از تسهیلات رفاهی
- تدوین آییننامه جامع رفاهیات بازنشستگان فرهنگی
۲. اسکان فرهنگیان (خانههای معلم)
این مراکز با بودجه عمومی ایجاد شدهاند و متعلق به همه فرهنگیاناند.
وضعیت نگرانکننده:
محدودیت دسترسی، تفاوت تعرفه و محرومیت عملی بازنشستگان
مطالبه صریح:
- رفع کامل تبعیض میان شاغل و بازنشسته
- یکسانسازی تعرفهها
- تضمین دسترسی پایدار فرهنگیان بازنشسته به مراکز اسکان
۳. بیمههای تکمیلی و خدمات درمانی
بیمههای فعلی، پاسخگوی نیازهای درمانی فرهنگیان بازنشسته نیستند و در عمل، درمان را به بحران معیشتی بدل کردهاند.
مطالبات فوری:
- انعقاد قرارداد بیمه تکمیلی قوی، شفاف و فراگیر
- پرداخت کامل سهم دولت طبق قانون
- پوشش کامل بیماریهای خاص، صعبالعلاج و هزینههای سالمندی
هشدار پایانی و درخواست اقدام فوری
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
بیتردید، تداوم وضعیت موجود:
به تضعیف سرمایه اجتماعی معلمان
به افزایش نارضایتیهای انباشته
و به خدشهدار شدن اعتماد عمومی نسبت به نظام اداری کشور خواهد انجامید.
از اینرو، با استناد به قانون و از موضع دلسوزی ملی، تقاضا میشود دستور فرمایید:
- کارگروه ملی و مستقل رسیدگی به مطالبات رفاهی و درمانی فرهنگیان بازنشسته فوراً تشکیل شود.
- وزارت آموزش و پرورش و صندوق بازنشستگی کشوری به اجرای کامل قوانین مکلف گردند.
- نتیجه اقدامات بهصورت شفاف به جامعه فرهنگیان و افکار عمومی اعلام شود.
فرهنگیان بازنشسته، هزینه اضافی نیستند؛ آنان ستونهای اخلاقی، فرهنگی و انسانی این کشورند. بیاعتنایی به رفاه و سلامت آنان، نهتنها نقض قانون، بلکه اخلال در عدالت اجتماعی و بیمهری به تاریخ تعلیم و تربیت ایران است. این کارزار، هشدار است؛ پیش از آنکه مطالبه به بحران تبدیل شود.
موفق شد
ویژه
