به نام خداوند آفرینندهٔ خورشید و خرد
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
ریاست محترم مجلس شورای اسلامی
با سلام و احترام
شب یلدا، کهنترین آیین زندهٔ ایرانیان، نه تنها یک جشن ملی، بلکه میراثی تمدنی است که از ژرفای تاریخ این سرزمین برآمده و تا امروز، همچون چراغی فروزان، روشنیبخش هویت فرهنگی ما بوده است. این شب، نماد پیروزی نور بر تاریکی، همبستگی خانواده و زایش دوبارهٔ امید در دل بلندترین شب سال است.
در این شب، میلیونها ایرانی در سراسر کشور، از پیر تا جوان، در کنار یکدیگر مینشینند، حافظ میخوانند، قصههای نیاکان را بازمیگویند و با آیینهایی چون خوردن انار و هندوانه، پیوند خود را با طبیعت، تاریخ و فرهنگ خویش تجدید میکنند. یلدا، تنها یک شب نیست؛ یک مدرسهٔ زیست فرهنگی است، یک آیین همزیستی و فرصتی است برای بازسازی سرمایهٔ اجتماعی و عاطفی جامعه.
با این همه، جای تأسف است که روز پس از این شب بزرگ، در تقویم رسمی کشور به عنوان تعطیل ملی به رسمیت شناخته نشده است. این در حالی است که بسیاری از خانوادهها، به دلیل بیداری شبانه، خستگی جسمی و نیاز به تداوم این آیین، ناگزیر از حضور ناپرورده در محل کار یا مدرسه میشوند؛ امری که نه با شأن این آیین همخوان است و نه با کرامت فرهنگی ملت ایران.
ما، امضاکنندگان این بیانیه، از جنابعالیان تقاضا داریم با درک اهمیت فرهنگی، اجتماعی و تمدنی شب یلدا، و در راستای تقویت انسجام ملی و پاسداشت میراث ناملموس ایرانیان، روز اول دیماه را به عنوان «تعطیلی رسمی پس از شب یلدا» در تقویم کشور ثبت فرمایید.
این اقدام، نه تنها گامی در جهت حفظ و احیای آیینهای ملی خواهد بود، بلکه نشانهای روشن از ارج نهادن به فرهنگ گفتوگو، خانوادهمحوری و پیوند نسلهاست؛ ارزشهایی که در سیاستگذاری فرهنگی کشور، همواره ضرورت دارد.
با امید به آنکه این پیشنهاد، با نگاه بلند و تمدنی جنابعالیان، به تصویب و اجرا برسد و یلدا، نه تنها در شب، که در روز پس از آن نیز، به فرصتی برای تأمل، آرامش و پیوند بدل گردد.
با احترام و امید
جمعی از کنشگران فرهنگی، پژوهشگران میراث و دوستداران فرهنگ ایرانی.
