محمدناصر حق‌خواه | شهرارانیوز؛ در چند ماه گذشته، هر وقت درباره یکی از چالش‌هایی که مردم در اینستاگرام به آن دعوت می‌شوند صحبت می‌کردیم، یا از یک حرکت شرم‌آور که امکان چاپش در یک رسانه رسمی نیست حرف می‌زدیم یا از یک کار بیهوده و بی‌هدف، چالش‌هایی همچون کشیدن سیگار جلوی والدین و.... در توئیتر وضع کمی بهتر است و گاهی بحث درباره مسائل مهم بالا می‌گیرد و کاربران اطلاعاتشان را با هم به اشتراک می‌گذارند یا صدایشان را به‌جایی می‌رسانند، اما برایند کلی فضای‌مجازی و حرکت‌های جمعی کاربران، معمولا مسیر خوبی را طی نمی‌کند.
در چند روز گذشته، اما پویشی در سایت اینترنتی کارزار به راه افتاده است که در آن متنی خطاب به دکتر مونسان، وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، با این مضمون نوشته شده است: «خبر بسیار کوتاه و تلخ بود؛ «بخش دیگری از طاق کسری فروریخت». طاق تمدن و هویت ایرانی، درحالی نفس‌های پایانی خود را می‌کشد که از همیشه بی‌پناه‌تر مانده و شاید این فروریختن‌های سالانه‌اش، فریاد‌های آخر مادر درمانده‌ای است به‌سوی فرزندان فراموش‌کارش. محلی که روزی دل ایرانشهر نام داشت و خسرو در آن به دادگستری می‌پرداخت، هم‌اکنون به زمین بازی کودکان تبدیل شده است و ما به‌عنوان وارثان آن تمدن صرفا به نظاره نشسته‌ایم. ملت ایران از جناب‌عالی و مسئولان مربوط دیگر درخواست می‌کند که بدون کوچک‌ترین معطلی، این میراث کهن را نجات دهید.»
تا امروز این درخواست اینترنتی به امضای حدود ۴۵۰۰ نفر رسیده است و شما هم می‌توانید با مراجعه به سایت karzar.net در این پویش دسته‌جمعی شرکت کنید. شروع کارزار ۱۷ دی‌ماه است و پایان آن هم ۱۷ بهمن‌ماه. تا امروز و با عبور تعداد امضا‌ها از ۲۰۰۰ تا، این درخواست جمعی به دبیرخانه وزارتخانه فرستاده شده است و در صورت جمع‌شدن حدود ۱۰۰۰ امضای دیگر، این پیام طبق مقررات سایت کارزار، به مرحله پیگیری از مسئولان امر و انتشار رسمی درخواست‌نامه این پویش در رسانه‌های رسمی خواهد رسید.
هشتگی که سایت کارزار برای نجات طاق کسری از تخریب کامل درنظر گرفته؛ نجات_طاق_کسری است. با جست‌وجوی این هشتگ در فضای مجازی، اولین نکته‌ای که جلب توجه می‌کند، توجه نه‌چندان زیاد کاربران به این مسئله است و تعداد کم پست‌های منتشرشده با این هشتگ نسبت به اهمیت خبر و در مقایسه با موضوع‌های نه‌چندان مهم مشابه. اما در همین تعداد کم پست‌هایی که با این هشتگ منتشر شده است، عده زیادی نظر‌هایی دراین‌باره منتشر کرده‌اند.
کاربری نوشته است: «این اثر هر جای دیگه بود میلیون‌ها نفر بازدیدکننده داشت.» یک نفر دیگر نوشته است: «چند سال پیش بود که هشداردادن و کسی توجه نکرد، حالا هم که ریخت بازهم در همین حد پویش راه‌انداختن می‌مونه.» یک نفر نوشته بود: «آیندگان ما را نفرین خواهند کرد!» عده‌ای از کاربران به مسئولیت وزارت میراث فرهنگی و نهادهای مرتبط پرداخته‌اند و این نوع درخواست‌ها یا بعضی درخواست‌های مشابه برای پول‌جمع‌کردن را از عهده مردم خارج دانسته‌اند.
کاربری نوشته است: «برای زلزله، مردم پویش بزنن، برای سیل مردم، برای تحصیل بی‌بضاعت‌ها مردم، برای طاق کسری هم مردم؟» این نظر تاحدی درست است و وظیفه دولت‌ها دراین‌باره را نباید نادیده گرفت. با توجه به اینکه این بنای باستانی در کشور عراق وجود دارد، این انتظار از طرف کاربران وجود دارد که شاهد رایزنی‌های بیشتری در این مورد از سوی مسئولان کشورمان با دولت عراق باشیم. آن‌هم در روز‌هایی که خبر می‌رسد میزان خسارات تاثیرات جوی بر این اثر در حد ۶۰ تا ۷۵ درصد است و حتی شنیده شده در صورت عدم اقدام سریع و به موقع، احتمالا این اثر تاریخی تا چهار ماه آینده سرپا نماند.
