به نام میراث، به نام مردم
وزیر محترم میراث فرهنگی و گردشگری
مدیرکل محترم میراث فرهنگی و گردشگری تهران
استاندار محترم تهران
شهردار محترم تهران
سلام و احترام؛
ما، امضاکنندگان این کارزار، با نهایت نگرانی نسبت به وضعیت چشمه علی شهرری، یکی از کهنترین منابع طبیعی و فرهنگی ایران، از نهادهای مسئول درخواست داریم نسبت به این بحران زیستمحیطی و میراثی، اقدامی فوری، شفاف و پاسخگو انجام دهند.
چشمه علی کجاست و چرا مهم است؟
چشمه علی با قدمتی بیش از هشت هزار سال، از دوران پیش از تاریخ تا امروز همواره بخشی از حیات طبیعی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی شهر کهن ری بوده است. این چشمه نه تنها یک منبع طبیعی آب، بلکه سندی زنده از تداوم زندگی در قلب تمدن ایران محسوب میشود. آثار تاریخی اطراف آن چون نقشبرجسته فتحعلیشاه قاجار، محوطه باستانی ری، تپه چشمه علی و... گواهی بر جایگاه بیبدیل این منطقه در حافظه تاریخی ملت ماست.
چه اتفاقی افتاده است؟
در ماههای اخیر، خشک شدن کامل این چشمه تاریخی، نگرانی شدید کارشناسان، فعالان محیط زیست، اهالی منطقه و دوستداران میراث فرهنگی را برانگیخته است.
براساس بررسیهای میدانی و اظهارات متخصصان، به نظر میرسد حفاریهای مرتبط با توسعه خط ۶ مترو تهران در محدوده جنوبی شهر، یکی از عوامل اصلی در قطع جریان آب این چشمه باشد. با این حال، تاکنون هیچ گزارش رسمی، شفاف و مستقلی در اینباره منتشر نشده است.
چرا باید امروز صدایمان را بلند کنیم؟
خشک شدن چشمه علی تنها خشک شدن یک منبع آب نیست؛ بلکه از دست رفتن بخشی از هویت تاریخی و فرهنگی ایران است. اگر در برابر چنین تخریبهایی بیتفاوت باشیم، فردا نوبت کدام میراث ملی دیگر خواهد بود؟ پروژههای توسعهای بدون پیوست میراثی نه تنها غیرقانونی که مصداق تخریب تدریجی تاریخ کشور هستند.
ما چه میخواهیم؟
۱. تشکیل کمیته حقیقتیاب مستقل متشکل از کارشناسان میراث فرهنگی، محیط زیست و حقوقدانان برای بررسی علل فنی و انسانی خشک شدن چشمه علی
۲. انتشار عمومی و شفاف گزارش نهایی این بررسی برای اطلاع مردم و رسانهها
۳. انجام اقدامات فوری برای احیای تدریجی چشمه علی با مشارکت نهادهای ذیربط (شرکت آب، شهرداری، سازمان محیط زیست و وزارت میراث)
۴. توقف یا بازنگری پروژههای عمرانی مشابه در شهر ری که فاقد پیوستهای میراث فرهنگی هستند.
این کارزار متعلق به هیچ حزب یا گروه خاصی نیست. این یک مطالبه مردمی است؛ صدایی برای دفاع از آنچه نسلهای گذشته به ما سپردهاند و ما موظف به پاسداری از آن برای نسلهای آینده هستیم.
با امضای این کارزار نشان دهیم که مردم ایران در برابر نابودی تدریجی میراثشان سکوت نخواهند کرد.