وزیر محترم آموزش و پرورش
با سلام،
احتراما به اطلاع می‌رساند ما دانش‌آموزان ایران نسبت به تغییرات اخیر در نظام آموزشی معترضیم. اعتراض ما ناشی از حجمی از فشار است که بر ما تحمیل می‌شود و هر روز افزایش می‌یابد. اعتراض ما نه از سر تنبلی، بلکه از سر خستگی از فشاری‌ست که روزبه‌روز بیشتر می‌شود...
تصمیم بر آن بود که امتحانات نهایی به عنوان جایگزینی برای کنکورهای پراسترس عمل کند و عدالت آموزشی را برقرار سازد، اما اینک ما با دو برابر فشار، بار سنگین‌تری را بردوش می‌کشیم.
اکنون دانش‌آموزان باید چهار مرحله فشار کشنده را تحمل کنند: استرس امتحانات نهایی یازدهم، استرس امتحانات نهایی دوازدهم، استرس کنکور و استرس ترمیم معدل. هر روز مصوبات جدیدی طرح می‌شود که برنامه‌های دانش‌آموزان را به‌کلی دگرگون می‌کند و استرس بیشتری بر آنان وارد می‌سازد.
سؤالات امتحانات نهایی گاه چنان طراحی می‌شوند که حتی دبیران مجرب نیز آن را برای سطح متوسط دانش‌آموز مناسب نمی‌دانند. در تصحیح نیز، اختلاف اندک نمره می‌تواند تراز و سرنوشت کنکور را دگرگون کند که این به هیچ‌وجه نماد عدالت نیست.
در گذشته تنها یک بار، آن هم برای کنکور، این حجم فشار روانی را تجربه می‌کردیم؛ اما سیستم آموزشی اکنون این فشار را چندین برابر کرده است، بدون فراهم کردن آمادگی‌های روانی، امکانات آموزشی یا عدالت در تصحیح.
کدام روان‌شناس این حجم فشار را تأیید می‌کند؟ ما با وجود ضعف‌های ساختاری سیستم، باید دروسی را فرا بگیریم که حتی در آن‌ها استعداد نداریم - فقط برای ساختن آینده‌ای بدون تضمین.
در این روند، مافیای کنکور نیز با نهایی شدن امتحانات، سود بیشتری به دست می‌آورند و دانش‌آموزان عادی با اضطراب فردایی ناشناخته روز و شب را سپری می‌کنند.
خواهشمندیم توجه بیشتری به دانش‌آموزان معمولی جامعه معطوف دارید. فرض کنید فرزند خودتان باید این استرس‌ها را تحمل کند؛ آیا باز هم همین تصمیم‌ها را اتخاذ می‌کردید؟
ما انسانیم و لیاقت داریم تا نتیجه زحماتمان را ببینیم. خواهشمندیم در سیاست‌گذاری‌های آموزشی بازنگری نمایید. اگر ایده امتحان نهایی صحیح بود، میانگین معدل‌ها نباید این‌قدر پایین می‌آمد. ما تنها خواستار مهربانی و انصاف هستیم.
با احترام،
جمعی از دانش‌آموزان ایران
موفق شد
ویژه
