جناب آقای دکتر پزشکیان
رئیسجمهور محترم ایران
از روز ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ و آغاز جنگ تحمیلی استعمار توسط اسرائیل و آمریکا، ایرانیان با پشتیبانی همدلانه و همهجانبه از دولت و نیروهای مسلح، بار دیگر نجابت و شرافت خود را به نمایش گذاشتند. همدلی مردم با نهادهای حکومتی و با یکدیگر، مانع پیشبرد اهداف استعمار در ایجاد آشوب داخلی شد و به مهمترین عامل در عقبنشینی دشمن تبدیل گشت.
در طول دوازده روز جنگ تحمیلی استعمارگران، بخش عمده کارگران و حقوقبگیران و نیز کسبوکارهای کوچک با مشکلات مالی مواجه شدند. بسیاری از کارفرمایان نخواستند یا نتوانستند حقوق کارگران و کارمندان را پرداخت کنند. از اینرو، اغلب آنها این دوازده روز را با عنوان «مرخصی بدون حقوق» منظور کردهاند.
اجارهبهای منزل، قسطهای عقبافتاده، مخارج سفرهای ناخواسته و... تنها بخشی از معضلاتی است که این روزها گریبانگیر حقوقبگیران شده است. با توجه به سالها تورم و شرایط بغرنج اقتصادی، اکنون بسیاری از کارگران و کارمندان علاوه بر اضطراب حاصل از جنگ، نگران شرایط مادی خود هستند.
هنوز سایه جنگ از سر کشور دور نشده و ساختارهای اقتصادی، اکنون بیش از گذشته نیازمند بازنگری اساسی هستند. عواقب سالها تورم و سرکوب دستمزد بر شانه نحیف اقشار فرودست سنگینی میکند و با توجه به گسترش بخش خصوصی، سایه حمایتی دولت بیش از همیشه از سر زحمتکشان دور شده است.
در شرایط جنگی، اقتصاد نیز نیازمند آرایش جنگی است. از شما و دولت محترم تقاضا داریم تا در مقطع فعلی با اختصاص بستههای حمایتی هفتونیممیلیون تومانی به کسانی که حقوق خود را دریافت نکردهاند، مرهمی بر زخمهای ما باشید. شک نکنید در این شرایط حساس حمایت شما منجر به همدلی بیشتر در جامعه شده و تأثیر مثبت خود را در عرصهها و برهههای مختلف نمایان خواهد ساخت.
با سپاس
جمعی از حقوقبگیران