فرقی ندارد فیلم را دوست داشتهاید یا نه؛ هنر نباید توقیف شود.
ما امضاکنندگان این کارزار، از سلیقهها و دیدگاههای گوناگونی میآییم. بعضی از ما فیلم «پیرپسر» را دوست داشتیم، با آن فکر کردیم و از جسارتش لذت بردیم. بعضی دیگر، نقدهایی جدی به روایت یا فرم آن داریم. اما آنچه همهی ما را کنار هم قرار میدهد، یک اصل روشن و خدشهناپذیر است:
هیچ اثر هنری نباید به خاطر اختلاف سلیقه، توقیف شود.
«پیرپسر» فیلمی است که جرأت تجربه کردن داشته، صدایی متفاوت بوده و توانسته طیف وسیعی از مخاطبان را به گفتوگو بکشاند؛ همین نشان میدهد که با یک فیلم زنده طرفیم، نه یک اثر بیجان. اما به جای گفتوگو، عدهای بار دیگر به شیپور بگیر و ببند دمیدهاند و میخواهند فیلم را به محاق ببرند.
ما اینجا جمع شدهایم، نه برای ستایش بیچونوچرای یک فیلم، بلکه برای دفاع از آزادی بیان هنری، از حق تماشا، نقد و قضاوت مخاطب.
با توقیف هیچ فیلمی، فرهنگ غنی نمیشود.
با سانسور، فقط زخم کهنهٔ بیاعتمادی و اختناق، عمیقتر میشود.
ما از «پیرپسر» حمایت میکنیم، چون میخواهیم سینما، خانهٔ صداهای متنوع باشد، نه قلعهٔ بستهٔ سلایق محدود. ما از بگیر و ببند متنفریم، چون سینما، فضای نقد میخواهد، نه حذف.
هنر را نمیشود توقیف کرد.
و وقتی مردم حرف بزنند، هیچ صدایی خاموش نخواهد شد.