به نام خداوند بخشنده مهربان
سلام بر امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) که درس عدالت را از ایشان آموختیم.
رئیس و نمایندگان محترم مجلس
رئیس محترم سازمان استخدامی
وزیر محترم آموزش و پرورش
سلام؛
ما جمعی از جوانان مجرد و بی‌سابقه هستیم که تازه از دانشگاه فارغ‌التحصیل شده‌ایم، بدون هیچ‌گونه سابقه‌ای و درخواست لغو سهمیه‌های ناعادلانه را داریم. دادن سهمیه به متأهل‌ها و همچنین معلمان غیر انتفاعی، بذل دولت نیست، بلکه موجب محروم شدن قشر جوان، تحصیلکرده، اما بی‌سابقه و مجرد می‌شود. برای فرزندآوری و ازدواج، بهتر است سیاست دیگری به کار ببرید و نه با اعطای سهمیه‌های بی‌دلیل، حق تلاش جوانان مجرد و بی‌سابقه را پایمال کنید.
مثالی می‌زنم: فرض کنید یک دندانساز تجربی درخواست اعطای مدرک دندانپزشکی را بعد از مدتی از سازمان می‌کند، با این بیان که من هم تجربه دارم؛ آیا سازمان پزشکان با این استدلال به دندانساز تجربی مدرک معادل دندانپزشکی می‌دهد؟ این دقیقاً همانند مثال معلمان سابقه‌دار مدارس غیر دولتی است. شغل غیر دولتی چه دلیلی دارد در شغل دولتی سهمیه ایجاد کند؟ کجای دنیا به آن دندانساز تجربی، صرفاً به دلیل داشتن تجربه، مزایا اعطا می‌شود؟ آیا این عدالت است؟ یا مثال دیگری: مدیر یک شرکت خصوصی پس از مدتی ادعا می‌کند شرکت او هم کار شرکت دولتی را انجام می‌دهد و از دولت درخواست تبدیل شرکت خصوصی به شرکت دولتی می‌کند. آیا دولت، شرکتی را از خصوصی به دولتی تبدیل می‌کند؟ این برخلاف قوانین کشور است.
عدالت چیست؟ کسی که در مدارس غیر انتفاعی سابقه کاری دارد، از راه اصولی و قانونی جذب آموزش نشده است. ضمن اینکه ما نیز در جامعه حضور داریم و شاهدیم که بدون داشتن آشنا و فامیل‌بازی، جذب مدارس غیر دولتی تقریباً غیرممکن است و این نکته بر کسی پوشیده نیست.
دادن سهمیه به متأهل‌هایی که فقط به دلیل تقدیر، زود ازدواج کرده‌اند، آیا تاوانش را باید جوان مجرد بدهد؟ این کجای عدالت اجتماعی است؟ ازدواج طبق گفته پیامبر تقدیر هر انسانی است و این مسئله باید از سیاست نظام خارج شود.
ما از دولت درخواست میکنیم زمینه اشتغال جوان مجرد و بی‌سابقه را فراهم کند، نه اینکه با دادن سهمیه‌های بی‌دلیل، حق این جوانان را پایمال کند و از محور آزمون‌های استخدامی محرومشان گرداند.
روایتی از پیامبر هست که زمانی که جوان برازنده‌ای را می‌دیدند، به یارانشان توصیه می‌کردند او را نزد ایشان بیاورند. از او می‌پرسیدند شغلی داری؟ اگر می‌گفت خیر، می‌پرسیدند ازدواج کرده‌ای؟ اگر می‌گفت خیر، پیامبر سه بار توصیه می‌کردند ازدواج کن. پیامبر، الگویی بود که به عنوان حاکم اسلامی به فکر جوان مجرد و بیکار کشور بود. مسئولین! آیا جوانی که شغلی ندارد، توانایی ازدواج دارد؟
یا مثال دیگری: در مسابقه ماراتن، یکی از شرکت‌کنندگان به داور اظهار می‌کند که دو ماه پیش پایش شکسته و در شرایط سخت‌تری تلاش کرده؛ بنابراین، درخواست می‌کند به جای شروع از خط صفر، از ۵۰۰ متر جلوتر نسبت به رقبایش مسابقه را آغاز کند. کجای دنیا، داور چنین اجازه‌ای می‌دهد؟ این دقیقاً همان اتفاقی است که برای متأهل‌ها رخ می‌دهد؛ با ۵۰ امتیاز جلوتر از ما، آزمون را آغاز می‌کنند.
آزمون استخدامی آموزش و پرورش تنها امید ما بود، اما متأسفانه با این سهمیه‌داران متوالی، امیدی به قبولی نداریم. تا چه اندازه باید تلاش کنیم تا به امتیاز متأهل با دو فرزند برسیم که برای هر فرزند ۱۴ امتیاز و برای همسرش ۱۴ امتیاز دارد؟ رقیب من با داشتن دو فرزند، ۴۲ امتیاز معادل یک درس و ۱۰۰ درصد می‌زند، بعلاوه درس دیگر را ۵۰ درصد می‌زند. من چطور می‌توانم به امتیاز ۴۲ برسم؟ خداوندا، چقدر قبولی در آزمون‌های شما سخت است. عملاً می‌شود گفت آزمون‌های استخدامی برای متأهل‌ها و صاحبان سهمیه است و دیگر هیچ جوانی که این سهمیه را ندارد، نباید شرکت کند.
التماس تفکر و پیگیری. تنها امید ما به خداوند است که ان‌شاءالله خودش کمکمان می‌کند.
موفق شد
ویژه
