به نام خدا
سردار اسکندر مؤمنی
وزیر محترم کشور جمهوری اسلامی ایران
با سلام؛
اینجانبان جمعی از فرزندان بلوچ این سرزمین کهن و سخنگوی جمعی از هم‌وطنانمان، این نامه را نه از سر شکایت، بلکه از عمق باور به عدالت و قانون‌مداری می‌نگاریم.
در گسترهٔ پهناور استان سیستان و بلوچستان، هنوز زنان و مردان ایرانی‌الاصل بسیاری زیست می‌کنند که از حق مسلم خود، یعنی برخورداری از مدارک هویتی، محروم مانده‌اند. آنان که ریشه در خاک این مرز و بوم دارند، پیشینه‌شان در قریه‌ها و شهرهای کهنسال این خطه روشن است و شناسنامه‌های نانوشته‌شان در حافظهٔ تاریخ و فرهنگ ایران ثبت شده، اما از تساوی حقوقی در عمل بی‌بهره‌اند.
بدون شناسنامه و کارت ملی، این شهروندان نه‌تنها از حقوق بنیادین، بلکه از فرصت‌های اولیهٔ زندگی—تحصیل، درمان، اشتغال و سفر—محروم می‌شوند. این محرومیت، زخمی است که نه‌تنها بر جسم و جان آنان، بلکه بر پیکرهٔ همبستگی ملی نیز اثر می‌گذارد.
اکنون، در آستانهٔ فصلی نو از خدمتگزاری، از حضرت‌عالی درخواست می‌کنیم با صدور دستور فوری برای تسهیل و تسریع در صدور مدارک هویتی برای افراد ایرانی‌الاصل فاقد شناسنامه در استان محروم سیستان و بلوچستان، گامی بزرگ در تحقق عدالت اجتماعی و انسجام ملی بردارید.
چنین اقدامی، نه‌تنها اجرایی کردن نص صریح قانون اساسی و تعهدات ملی است، بلکه نمادی ماندگار از ارادهٔ دولت برای زدودن تبعیض و نابرابری در دورترین مرزهای وطن خواهد بود.
با امید به روزی که هیچ ایرانی در سرزمین مادری‌اش بی‌هویت رسمی نباشد.
با احترام و انتظار؛
یک کنشگر بلوچ
موفق شد
ویژه
