محضر مبارک مقام معظم رهبری
حضرت آیتالله خامنهای (مدّ ظلّهالعالی)
با سلام و عرض ادب؛
ما جمعی از مادران دانشجو در دانشگاه فرهنگیان، با قلبهایی پر از مهر و ذهنهایی پر از دغدغه، این نامه را به محضر حضرتعالی تقدیم میکنیم؛ نه برای گلایه، بلکه برای دیده شدن. برای آنکه صدایمان، که در هیاهوی آییننامههای خشک دانشگاهی گم شده است، به گوش عدالت و رأفت اسلامی برسد.
مادر بودن در فرهنگ اسلامی و ایرانی جایگاهی مقدس دارد. اما در فضای دانشگاهی، گاه با ما چنان رفتار میشود که گویی بار اضافیایم، نه انسانهایی که همزمان مسئولیت تربیت نسل آینده و تحصیل علم را بر دوش دارند.
در جلسات اخیر، تصمیماتی اتخاذ شده که عملاً امکان ادامهٔ تحصیل را برای مادران خودخوان ناممکن میسازد. الزام به حضور کامل در کلاسها، بیتوجهی به شرایط بارداری یا نگهداری از نوزاد و برخوردهای تحقیرآمیز برخی اساتید، ما را از مسیر رشد علمی دور میکند.
یکی از مادران دانشجو که فرزند خردسالش را به دلیل نبود مراقب همراه آورده بود، با بیاحترامی مواجه شد. دیگری به دلیل بارداری، مجبور به حذف درس شد چون استاد حاضر به همکاری نبود. اینها نمونههایی از رنجی است که هر روز تجربه میکنیم.
ما نه خواهان امتیازیم، نه توقعی فراتر از عدالت داریم. تنها میخواهیم دانشگاه، که باید مأمن رشد و انسانیت باشد، شرایطی فراهم آورد تا مادران نیز بتوانند با آرامش و عزت، مسیر تحصیل را طی کنند.
پیشنهادهای ما:
- تشکیل کمیته حمایت از دانشجویان مادر
- بازنگری در قوانین حضور برای مادران خودخوان
- فراهمسازی امکان کارورزی در شهرستان محل سکونت
- آموزش و تذکر به اساتید دربارهٔ لزوم احترام به شرایط خاص مادران
در ادامه، مسئلهٔ کارورزی نیز به یکی از چالشهای جدی تبدیل شده است.
مجبوریم هر هفته مسیرهای طولانی، پرخطر و ناایمن را طی کنیم تا به مدارس تعیینشده برسیم؛ مسیرهایی که گاه تا پنج ساعت رفتوبرگشت زمان میبرند، آنهم در شرایط بارداری یا نگهداری از کودک. این رفتوآمدهای مکرر، علاوه بر خطرات جسمی و روانی، آرامش خانواده را نیز مختل میکند.
راهحلهای پیشنهادی:
- تعریف چند مدرسهٔ جایگزین در سامانهٔ کارورزی برای دانشجویان دارای شرایط خاص
- فراهمسازی امکان انجام کارورزی در شهرستان محل زندگی
- هماهنگی با آموزشوپرورش شهرستانها برای تسهیل این روند
- در نظر گرفتن شرایط مادران در برنامهریزی ترمهای آینده، بهویژه پس از زایمان
حضرت آقا، شما همواره مدافع خانواده، مادران و جوانی جمعیت بودهاید. ما مادران دانشجو، با امید به نگاه پدرانه و حکیمانهٔ شما، خواستار توجه و حمایت در مسیر تحصیل و مادری هستیم.