بسمالله الرحمن الرحیم
جناب آقای دکتر پزشکیان
رییس جمهور محترم جمهوری اسلامی ایران
با سلام و عرض ادب و احترام خدمت جنابعالی و عرض خسته نباشید و آرزوی توفیق روزافزون در خدمت به کشور و مردم ایران و گرهگشایی از مشکلات عدیده کشور؛
به استحضار حضرتعالی میرسانیم ما بازنشستگان ستاد وزارت راه و شهرسازی و ادارات کل استانها که برای امرار معاش و هزینههای روزمره زندگی به دلیل تورم لجامگسیخته و حقوقهای ناچیز دچار مضیقه شدید هستیم و حقوقهایمان کفاف زندگی آبرومندانه را نمیدهد، و از طرفی برخلاف بسیاری از دستگاههای اجرایی هیچگونه پرداخت رفاهی در طول سال به ما تعلق نمیگیرد و علیرغم ابلاغ بخشنامه بودجه توسط دولت محترم که دستگاههای اجرایی را مکلف به پرداخت مبالغ رفاهی به بازنشستگان مطابق شاغلین نموده است مسئولین ذیربط وزارتخانه هیچ اهمیتی نداده و بازنشستگان را سربار و مزاحم خود میدانند.
ما به این در نه پی حشمت و جاه آمدهایم
از بد حادثه اینجا به پناه آمدهایم
رئیس جمهور محترم، ما توقع خلاف قانون و عرف از شما و همکارانتان نداریم، عرض ما این است که در این گرانیهای کمرشکن، حداقل قوانین مصوب مجلس محترم شورای اسلامی بهویژه قانون مدیریت خدمات کشوری و قانون همسانسازی حقوق بازنشستگان با شاغل همتراز به درستی اجرا شود. چرا در اجرای قانون همسانسازی عده زیادی بینصیب مانده و تعداد قابل توجهی مبالغ ناچیز ۱۸ هزار تومان و ۲۴ هزار تومان و... دریافت نمایند که صندوق بازنشستگی کشور مجبور شود تفاوت آن تا یک میلیون تومان را به صورت صدقه و با منت پرداخت نماید؟ چرا این قانون واحد برای دستگاههای اجرایی مختلف یکسان اجرا نشده است؟ آیا روح قانون مجلس که بارها نمایندگان محترم مصاحبه کردند و گفتند معادل ۹۰ درصد شاغل همتراز، همین است که اجرا شد؟ چرا طبق قانون مدیریت خدمات کشوری حقوقها متناسب با تورم افزایش پیدا نمیکند؟ چرا بیمه تکمیلی برای بازنشستگان همانند شاغلین اجرا نمیشود؟ بازنشسته با داشتن عروس و داماد و نوه و... و حقوق ناچیز چگونه میتواند سرانه ماهیانه ۵۵۰ هزار تومان هزینه بیمه تکمیلی بپردازد؟ جناب آقای پزشکیان تا آنجایی که ما اطلاع داریم در برخی دستگاههای اجرایی برای بازنشستگان مطابق شاغلین، کل هزینه سرانه بیمه تکمیلی را دستگاه اجرایی میپردازد و علاوه بر آن سالانه در چند نوبت سبد کالا و به مناسبتها و اعیاد مذهبی مبالغی به حساب بازنشسته واریز میشود.
جناب رئیس جمهور محترم، گناه ما چه بوده که عمر خود را در چنین وزارتخانهای صرف کردیم و در سرما و گرما راه ساختیم و از آنها نگهداری کردیم و حالا که بازنشسته شدهایم نیازمند تکیه به این و آن شدهایم؟ گناه ما چه بوده که در اثر بیتدبیری مسئولین ذیربط در صندوق بازنشستگی کشور، سرمایهها و اندوختههایمان هدر رفته و امروز ما را محتاج و وابسته به کمکهای دولت کردهاند؟ بازنشسته امروز با انواع کاستیها و امراض مواجه است که با این حقوقها از پس آنها برنمیآید و سفرهاش هر روز کوچک و کوچکتر و کیسه دارویش بزرگتر میشود.
جناب رئیس جمهور محترم، ما برای صله رحم که از موضوعات مؤکد دین اسلام میباشد، به سختی میتوانیم به بستگان درجه یک خود سر بزنیم! چون به عنوان مثال در همین تهران، یک احوالپرسی ساده از نزدیکان درجه یک، حداقل یک میلیون تومان هزینه دارد، چطور و از کجا تأمین کنیم؟
جناب آقای پزشکیان، به منظور جلوگیری از اطاله کلام، تقاضا داریم به عنوان مقام ارشد اجرایی کشور دستور فرمایید به امور بازنشستگان وزارت راه و شهرسازی علیالخصوص موارد مطروحه رسیدگی شود تا اندکی به قسط و عدالت مورد نظر خداوند در قرآن کریم نزدیک شویم.
رونوشت
سرکار خانم دکتر صادق
مقام عالی وزارت راه و شهرسازی