هر بار که نام‌هایی مثل شیما، یسنا، پارسا و… در اخبار می‌آید، قلب یک کشور به درد می‌افتد. داستان‌هایی که می‌توانستند پایان دیگری داشته باشند؛ اگر فقط چند ساعت زودتر به مردم شهر یا منطقه اطلاع داده می‌شد.
سی سال پیش بعد از واقعه گم‌شدن دختر ۹ ساله آمریکایی به نام «امبر» هشداری با عنوان «Amber Alert» ایجاد شد که خوشبختانه در کشورهای مختلف با نام‌های مشابهی ادامه پیدا کرد و منجر به کاهش چشمگیر فجایع مربوط به قربانیان گمشده شد.
و حالا سال‌هاست در بسیاری از کشورها این «هشدار فوری» بلافاصله پس از مسجل شدن خبر گم شدن برای همه مردم منطقه ارسال می‌شود و همه با هم بسیج شده، چشم‌ها تیزتر، و شانس نجات گمشده چند برابر می‌شود. اما جای چنین سامانه‌ای در میان انبوه اخبار مربوط به گم شدن کودکان و نوجوانان در کشور ما خالی است.
ما امضاکنندگان این کارزار، به طور مشخص خواستار راه‌اندازی فوری سامانه ملی هشدار کودکان و نوجوانان گمشده و ربوده‌شده هستیم؛ سامانه‌ای که بتواند در لحظه، از طریق تلفن همراه و رسانه‌های عمومی، اطلاع‌رسانی فوری و هماهنگ انجام دهد تا حتی یک دقیقه هم از دست نرود.
نباید اجازه بدهیم داستان‌های تلخ دیگری تکرار شود. فراموش نکنیم که هر کودک، فرزند همه ماست و جمله تأمل‌برنگیز پدر شیما را به یاد آوریم که عاجزانه می‌گفت:
«ای کاش فقط چند ساعت زودتر گزارش گم شدن شیما اطلاع‌رسانی می‌شد.»
موفق شد
