ریاست محترم بانک مرکزی
وزیر محترم اقتصاد
با سلام؛
اینجانبان خواهشمندیم نرخ بهره را کاهش دهید تا
- سرمایه بیاید و آینده را بسازد.
- سپردههای مردم در معرض ریسک فزایندهٔ ناترازی و فرسایش نظام بانکی قرار نگیرد.
- همچنان انگیزهای برای سرمایهگذاری واقعی باقی بماند و فردا از نبود زیرساختهای حیاتی—آب، برق و گاز—به بحران نرسیم.
- تولید و تولیدکننده بمانند و سفرهٔ مردم بهواسطهٔ رکود عمیقتر تهی نشود.
- ساختار اشتغال فرو نپاشد؛ کارخانهای باشد، شغلی باشد، نانآوری شرمسار خانه نباشد.
- بدهی دولت به نقطهٔ ناپایداری مالی نرسد.
نرخ بهرهٔ بالا عملاً به معنای انتقال منابع از مردم به حلقهای از بدهکاران بزرگ است که این منابع را میبلعند و سپس با تورم، چند برابرش را از جامعه پس میگیرند.
سیاست فعلی نه تورم را مهار کرده، نه ثبات ایجاد کرده؛ فقط اقتصاد را به سمت فرسایش ظرفیت تولید، افت سرمایهگذاری و افزایش ریسک سیستماتیک سوق داده است.
این سطح از لجاجت سیاستی باید متوقف شود؛ برای اقتصادی که بهسختی نفس میکشد، پنجرهٔ امید رو به بستهشدن است.
آقای وزیر، همین امروز اقدام کنید که فردا دیر است.
