بسمه تعالی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران،
حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای دکتر روحانی؛
با سلام و احترام
همانگونه که مستحضرید در ایامی که کشور درگیر بیماری منحوس کروناست، نزول رحمت الهی در روزهای ابتدایی فروردین سال جاری، تبدیل به سیل مهارناپذیری شده است که در جنوب شرقی استان کرمان و شهرستان رودبار جنوب خسارات سنگینی را به شهر زهکلوت و بیش از ۱۳۰ روستای اطراف آن وارد نموده و متأسفانه بسیاری از زیرساخت‌های شهری و روستایی را از بین برده است. به گزارش مسئولین حاضر در منطقه، حدود ۴۰۰ میلیارد تومان خسارت وارد شده و بیش از ۱۲۰ هزار نفر از ساکنین این محدوده که عمدتاً جزو محروم‌ترین روستاهای کشور هستند، در شرایط بسیار وخیم و نامساعدی به سر می‌برند.
سیل اتفاق جدیدی برای مردم این دیار نیست. در این منطقه روستاییان با محرومیت و بحران خو گرفته‌اند و هر ساله روزهای ابتدایی سال را با تخریب و خسارت آغاز می‌کنند. سپس در سراسر سال به ترمیم آنچه از بین رفته پرداخته تا سیل بعدی سرازیر گردیده و همه زحمات طاقت‌فرسا و ساخته‌هایی که با خون دل سرپا شده‌اند را دوباره بشوید و با خود ببرد. مایه حیات در این منطقه بدل به هیولای بی‌مروتی شده که هیچ رحمی به جان و مال مردم و زیرساخت‌هایی که با هزینه گزاف بیت‌المال ساخته می شود ندارد، تأسف‌آور این که این دور باطل تقریباً هر سال تکرار می‌شود.
تکرار این اتفاق تلخ، این پرسش کلیدی را به ذهن متبادر می‌کند که چرا هیچ تلاشی برای پایان دادن به این دور باطل صورت نمی پذیرد؟ تا چه زمانی مردمان این دیار باید زندگی و هستی خود را روی آب بنا کنند و خشت بر آب زنند؟
آقای رییس جمهور
بنا به کارشناسی‌های صورت گرفته توسط سازمان‌های مردم نهاد فعال، فرمانداری و بخشداری‌های منطقه و بنا به اظهارات متخصصین این امر، می‌توان در بازه زمانی حدود سه ماهه، با هزینه‌ای کمتر از پنج میلیارد تومان، با لایروبی مسیر رودخانه‌ها و ایجاد سیل‌بندهای اصولی، هشتاد درصد از خسارات ناشی از سیل در اثر طغیان رودخانه‌های فصلی و پرشدن سد جیرفت را کاهش داد.
شایان ذکر است در صورتی که تخصیص بودجه هر چند کم به این میزان، در حال حاضر برای دولت امکان‌پذیر نباشد، می‌توان بدون صرف هزینه قابل توجه، صرفاً با در اختیار قرار دادن ماشین‌آلات و تجهیزات اداره راه، نهادها و ارگان‌های سایر استان‌های کشور، به شورای تأمین استان و یا فرمانداری منطقه، مسیل‌ها را لایروبی نموده و با ایجاد سیل‌بند، این منابع آبی را به تالاب خشک شده جازموریان هدایت کرد. به این ترتیب نه تنها مشکلات و خسارت‌های ناشی از سیل‌های موسمی، در این منطقه محروم به حداقل خواهد رسید، بلکه به تالاب جازموریان نیز جانی دوباره بخشیده خواهدشد.
با توجه به عرایض فوق الذکر، با دلی آکنده از غم و اندوه، از آن مقام محترم مصرانه تقاضا دارد به پرسش و دادخواستی که از جانب مردم این مرز و بوم مطرح است پاسخ فرمایند.
۱- با توجه به اینکه این مشکل تقریباً هرسال در منطقه اتفاق میافتد؛ چرا وقتی می‌توان با انجام هزینه‌ای بسیار ناچیز حدود پنج میلیارد تومانی، مانع از بروز ضرر و خسارت به میزان حدود ۴۰۰ میلیارد تومانی را گرفت، هیچ اقدام سازنده و موثری صورت نمی‌پذیرد؟ چرا وقتی می‌توان با اقدامات پیشگیرانه مانع از بروز غم و اندوه مردم محروم منطقه گردید، بدون اینکه به سلامت جامعه آسیبی وارد شود، هیج اقدامی جهت رفع این معضل و مشکل صورت نمی‌پذیرد؟
۲- استدعا داریم به درخواست عاجزانه اهالی این منطقه محروم و سیل‌زده در خصوص لایروبی از مسیر رودخانه‌ها و ایجاد سیل‌بندهای اصولی عنایت فرموده و در جهت حل مشکل این مردم آسیب‌دیده گامی سازنده و موثر بردارید.
پاسخ آن مقام فهیم و دلسوز کشور نشانگر توجه و احترام شما به مردم کشور عزیزمان است که خواستار پاسخگویی حضرتعالی در راستای حل این بحران می‌باشند.
از خداوند متعال توفیق روزافزون الهی را برای جنابعالی مسألت داریم.
