«نه به نفرت‌پراکنی؛ بله به انصاف: انسان افغان، مجرم نیست»
در روزهایی که واژه‌هایی مانند "مهاجر غیرقانونی"، "ناامن‌کننده"، "متجاوز" و "سارق" بدون هیچ سند و مدرکی به‌طور سیستماتیک به شهروندان افغان مقیم ایران چسبانده می‌شود، ما بر آن شدیم که سکوت را بشکنیم.
در بستر همین هیاهو و نفرت‌پراکنی، هزاران انسان – کودک، زن، کارگر، دانش‌آموز، مادر، پدر – از خانه‌هایشان بیرون رانده می‌شوند؛ بدون فرصت جمع‌آوری اموال، بدون حق اعتراض و گاه حتی بدون بازگرداندن پول پیش خانه‌شان یا دستمزدهای کارگری‌شان. این نه مهاجرت است و نه قانون، بلکه غارت سازمان‌یافته و بی‌صداست.
مهاجرت غیرقانونی، مسئله‌ای قابل گفت‌وگو در سطح سیاست‌گذاری است.
اما نژادپرستی، تبعیض و دامن‌زدن به نفرت قومی، جرم است.
ما امضاکنندگان این کارزار:
۱. با انگ‌زنی جمعی به مهاجران افغان، به‌ویژه با نسبت دادن جنایت‌هایی که منبع و مرجع ندارد، به‌شدت مخالفت می‌کنیم.
۲. خواستار بازپرداخت فوری پول پیش خانه‌ها و دستمزدهای کارگران افغان اخراج‌شده هستیم.
۳. از قوه قضائیه، دیوان عدالت اداری و وزارت کشور می‌خواهیم با سوءاستفاده‌گرانی که اموال این مهاجران را تصرف کرده‌اند، برخورد قانونی قاطع کنند.
۴. خواستار پایان دادن به فضای رسانه‌ای مسموم علیه مهاجران افغان هستیم که زمینه‌ساز بی‌عدالتی، خشونت و سلب حقوق انسانی شده است.
اگر جرمی رخ داده، باید در دستگاه قضایی بررسی شود، نه در دادگاه‌های خیابانی و نژادی.
نه همه مهاجران افغان مجرم‌اند و نه همه ایرانیان بی‌نقص.
آنچه خطرناک است، انگ‌زنی جمعی، نفرت‌پراکنی و تبدیل شهروند به دشمن است.
ما هنوز باور داریم که ایران می‌تواند هم میزبان باشد، هم منصف.
نه برای رضایت بیگانگان، بلکه برای حفظ کرامت خودش.
نام نیکو گر بماند ز آدمی
به کزو ماند سرای زرنگار
موفق شد
ویژه
