به نام خدا
وزیر محترم آموزش و پرورش
با سلام
آقای وزیر، ما مادرانی هستیم که از تعطیلی مدارس خسته شدهایم. در سال گذشته، والدین باید هر روز عصر چشمبهراه اخبار باشند تا ببینند قرار است فردا فرزندان خود را راهی مدرسه کنند یا نه. بیش از ۵۰ روز به دلیل ناترازی انرژی و بیش از ۲۰ روز به علت آلودگی هوا مدارس تعطیل شد. آیا این آلودگی هوا فقط در مدارس بود؟ افراد شاغل در بیمارستانها، مغازهها، مراکز خرید و ادارات در برابر آلودگی هوا حساس نیستند؟ ناترازی انرژی فقط برای مدرسههاست؟
هفته دیگر مدارس شروع میشود. میخواهیم بدانید که در روز روشن نیازی به برق نیست و هوا هم بنابر گزارشهای هواشناسی قرار نیست سرد شود و برف و بارانی نداریم. بنابراین نیازی به بخاری و مصرف گاز در مدارس نیست. بچههایمان شال و کلاه میکنند و پالتو میپوشند. به خاطر کمبود گاز و برق لازم نیست مدارس را تعطیل کنید.
در ایام کرونا، مدارس اکثر دنیا نیمهتعطیل بود؛ متأسفانه در ایران دو سال تعطیلی کامل بود و این رفتار تعطیلی مدارس و در خانه ماندن عادت بچهها شد. گرد تنبلی بر همهجا پاشیده شد. ۴۰ درصد یادگیری دانشآموزان کاهش یافت. به یمن نهادینه شدن تعطیلی مدارس، رتبه آموزشی ایران در بین بیش از ۵۴ کشور، از آخر چهارم شد. نتیجه تعطیلی دوساله در سال ۹۹ و ۴۰۰ این شد: در سال ۱۴۰۳، نیم میلیون دانشآموز متوسطه دوم به مدرسه نرفتند و بازمانده از تحصیل شدند. امسال این آمار دو برابر شده و به یک میلیون رسیده است. چرا یک میلیون دانشآموز ۱۵ ساله دوست ندارند به مدرسه بروند؟ چون ما تنبلی را به او آموختیم. حرمت مدرسه و آموزش را از بین بردیم. وقتی آموزش حضوری برای مسئولین آموزشوپرورش بیاهمیت میشود و سال تحصیلی را از ۹ ماه عملاً به ۷ ماه (دی و خرداد کامل تعطیل به دلیل امتحانات) و با تعطیلیهای مداوم آموزش را به چهار ماه تقلیل دادیم، چگونه از دانشآموزی که بحران بلوغ را سپری میکند، انتظار داریم به مدرسه برود؟
ما مادران هشدار میدهیم؛ از سونامی بیسوادی، تنبلی، خمودگی، افسردگی و بیانگیزگی نسل آینده جلوگیری کنید. آیا ارزش آموزش به اندازه درمان نیست؟ بیمارستانها بیماران را معالجه میکنند اما تعطیلی مدارس نسل آینده این جامعه را بیمار، بیهدف و بیانگیزه کرده است. مدرسهها را تعطیل نکنید. هر وقت بیمارستانها تعطیل شدند، آنگاه مدرسهها هم تعطیل شوند.