وزیر محترم ورزش
نمایندگان محترم مجلس
سلام؛
درخواست رسمی: «انحلال فوتبال ایران برای همیشه»
ما جمعی از شهروندان و علاقهمندانِ روشنضمیر به سرنوشت ورزش ملی ایران، با توجه به شواهد و رخدادهای آشکارِ فساد، ناکارآمدی و آسیبرسانیِ فراگیر، خواهان انحلال بیقید و شرطِ کلیهٔ نهادها، لیگها و ساختارهای رسمی فوتبال در جمهوری اسلامی ایران هستیم. این خواسته نه بر اساس خصومت با ورزش یا علاقهمندان به فوتبال، که بر پایهٔ مصلحتِ عمومی، صیانت از منافع ملی و جلوگیری از ادامهٔ سیستمِ معیوبی است که بیش از آنکه فوتبال را ترویج کند، به آتشزدن سرمایههای اجتماعی، اقتصادی و اخلاقی کشور میپردازد.
دلایل و مستندات اصلی درخواست (خلاصه و صریح)
۱. فساد سیستماتیک، رشوهخواری و دستکاری در نتایج مسابقات
گزارشها و بررسیهای متعدد از وجود موارد گستردهٔ فساد، رشوه و دستکاری در لیگها و رقابتها حکایت دارند؛ این پدیده نه یک اتفاق جزئی، که ساختاری و تکرارشونده است.
۲. اعترافات و شواهد مربوط به دستداشتن افراد کلیدی در تقلب و تبانی
موارد اعتراف و افشاگری (از جمله توسط منابع مرتبط با نهادهای قضایی و ورزشی) نشان میدهد که شبکههایی برای نتیجهسازی و کسب منافع غیرقانونی فعال بودهاند.
۳. مالکیت و نفوذ نهادهای دولتی و نظامی در باشگاهها و ساختار مدیریتی (ناپذیری شفافیت)
بسیاری از باشگاههای بزرگ یا به شکل مستقیم زیر نظر نهادهای دولتی، وزارت ورزش یا ساختارهای وابسته به حکومت هستند؛ این وابستگی منجر به عدم رعایت استانداردهای مدیریتی، تضاد منافع و محرومیت از رقابت سالم شده است.
۴. تبعات بینالمللی و محرومیتها (محدودیت در حضور باشگاهها و تیم ملی در رقابتهای آسیایی و جهانی)
عدم تطابق ساختار مالکیتی و مدیریتی با استانداردهای کنفدراسیون آسیا و فیفا، منجر به محرومیتها و محرومیتهای رقابتی شده که به اعتبار ملی و فرصتهای ورزشی کشور صدمه میزند.
۵. مشکلات اقتصادی: پرداختهای معوق، مدیریت مالی ضعیف و اتلاف منابع عمومی
مشکلات گسترده در پرداخت حقوق بازیکنان و کارکنان، قراردادهای مشکوک و استفادهٔ نامناسب از بودجههای دولتی یا عمومی به ثبت رسیده است که فوتبال را به یکی از محملهای بزرگ هدررفت منابع بدل کرده است.
۶. امنیتِ هواداران و عملکرد ناپایدار در مدیریت تجمعات
خشونتهای استادیومی، برخوردهای نامناسب انتظامی و مدیریت بحرانِ ضعیف باعث شده فوتبال به محیطی ناامن برای خانوادهها و تماشاگران بدل شود.
۷. ناکارآمدیِ ساختار توسعهٔ جوانان، آموزش و زیرساختها
بهجای سرمایهگذاری هدفمند در آکادمیها، زیرساختها و توسعهٔ پایه، منابع صرف قراردادهای غیراصولی و هزینههای نمایشی شده است؛ پیامد آن کاهش کیفیتِ بلندمدتِ فوتبال کشور است.
خواستههای مشخصِ ما (چشمانداز جایگزین)
- انحلال فوری و کاملِ همهٔ نهادهای رسمی فوتبال (فدراسیون، سازمانها و لیگهای وابسته) تا بررسی شفاف و مستقلِ کلیهٔ عملکردها و قراردادها انجام شود.
- تشکیل یک کمیسیون حقیقتیاب مستقل، متشکل از حقوقدانان، ممیزیگران بینالمللی، نمایندگان جامعهٔ مدنی و متخصصان بیطرف ورزشی برای تحقیق در پروندههای فساد، تبانی و سوءمدیریت.
- بازگرداندن کلیهٔ اموال و وجوهِ نامشروعِ کشفشده به خزانهٔ عمومی و تعیین مسئولان قضایی برای خاطیان.
- تدوین چارچوب جدید مدیریتی مبتنی بر شفافیت، مالکیت خصوصی قابل راستیآزمایی، عدم دخالت سیاسی و نظامی، و تعهد به استانداردهای فیفا و کنفدراسیون آسیا.
- برنامه بازسازیِ زیرساختی و آموزشیِ بلندمدت همراه با نظارت بینالمللی.
پیام نهایی (قاطع و محترمانه)
ما خواهان ورزشی سالم، شفاف و با کرامت انسانی هستیم؛ ورزشی که فرزندانمان با افتخار در آن رشد کنند، نه ماشینی برای رانت، تبانی و سرکوب حقوق. تا زمانی که فوتبالِ رسمی ایران نماد فساد، تبعیض و اتلاف منابع باشد، به زیانِ جامعه ما خواهد بود. بنابراین ما خواهان انحلال کامل و بازسازیِ جدی و بنیادین این ساختار هستیم.