به نام معماران فردای ایران، معلمان شریف

وزیر محترم آموزش و پرورش

با سلام؛

ما، امضاکنندگان این کارزار، که جمعی از فرهنگیان، اولیا و دغدغه‌مندان آموزش و پرورش کشور هستیم، خواستار رسیدگی فوری و عادلانه به وضعیت معیشتی و منزلت اجتماعی معلم در جمهوری اسلامی ایران هستیم.

۱. اعتراف به نقش محوری و جایگاه رفیع معلم:

معلم، خط مقدم تعلیم و تربیت و مهم‌ترین سرمایه انسانی برای ساختن آینده کشور است. این قشر مسئول پرورش نسل‌هایی است که سکان‌دار توسعه علمی، فرهنگی و اقتصادی این مرز و بوم خواهند بود. هرگونه کم‌توجهی به وضعیت معلم، در واقع سرمایه‌سوزی برای آینده کشور محسوب می‌شود.

۲. شکاف عمیق حقوق و مزایا: لبه تیز تبعیض:

در حال حاضر، شاهد نابرابری و شکاف عمیق و غیرقابل دفاع میان حقوق و مزایای دریافتی فرهنگیان با کارکنان سایر نهادها، وزارتخانه‌ها و سازمان‌های دولتی، به‌ویژه سازمان‌های دارای درآمدهای خاص، هستیم. در شرایطی که تورم افسارگسیخته و هزینه‌های روزافزون زندگی (مسکن، درمان و آموزش) عرصه را بر معیشت عموم مردم تنگ کرده است، حقوق ناچیز معلم در بسیاری موارد کفاف یک زندگی شرافتمندانه و درخور منزلت او را نمی‌دهد.

این در حالی است که بسیاری از سازمان‌های موازی دولتی از تسهیلات، مزایای جانبی، فوق‌العاده‌های مستمر و پاداش‌های غیرنقدی بهره‌مند هستند که این تفاوت‌ها، احساس تبعیض و بی‌عدالتی را در جامعه بزرگ فرهنگیان تشدید کرده است.

۳. آسیب به منزلت اجتماعی و کیفیت آموزش:

متأسفانه، این کمبود مالی و عدم تناسب با مسئولیت خطیر معلمی، به‌تدریج منجر به کاهش منزلت و جایگاه اجتماعی معلم در افکار عمومی شده است؛ عاملی که خود منبع دلسردی و سرخوردگی در میان این قشر است. زمانی که معلم دغدغه تأمین معاش روزمره دارد، تمرکز و انگیزه او برای ارتقای سطح علمی و کیفی کلاس درس، ناگزیر تحت تأثیر قرار می‌گیرد. این وضعیت نه تنها به معلم، بلکه مستقیماً به کیفیت آموزش و در نتیجه، به آینده فرزندان این سرزمین آسیب می‌زند.

۴. مطالبات مشخص و ضروری:

ما از مسئولان محترم، به‌ویژه ریاست محترم جمهوری، مجلس شورای اسلامی و سازمان برنامه و بودجه، خواستاریم تا با اتخاذ تدابیر فوری و قاطع، نسبت به تحقق موارد زیر اقدام نمایند:

۱. برقراری نظام پرداخت عادلانه:

ایجاد یک سازوکار حقوقی مشخص برای همسان‌سازی حقوق و مزایای فرهنگیان با سایر کارمندان دولت که از بالاترین سطح مزایا برخوردارند، بر اساس اصل «شغل متناسب با سختی و اهمیت».

۲. تصویب و اجرای بودجه متناسب:

تخصیص بودجه‌ای مکفی و درخور شأن آموزش و پرورش برای پوشش کامل بیمه‌های تکمیلی، رفاهیات و تسهیلات معیشتی ویژه فرهنگیان.

۳. تضمین منزلت اجتماعی:

تعریف جایگاه معلم به‌عنوان یک «شغل حاکمیتی و کلیدی» در ساختار بودجه‌ای و اداری کشور تا شأن و جایگاه این قشر در ساختار حقوقی کشور تثبیت شود.

سخن پایانی:

توسعه ایران بدون ارج نهادن به مقام معلم و تضمین زندگی کریمانه برای او، خیالی واهی است. ما از حاکمیت انتظار داریم تا با اتخاذ تصمیمات شجاعانه و عادلانه، فاصله میان گفتار (احترام به معلم) و عمل (حقوق و مزایای معلم) را پر کند. امروز زمان اقدام است.