وزیر محترم تعاون، کار و رفاه اجتماعی
رئیس محترم سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران
با سلام
ما دندانپزشکان، با تمام توان، لبخند را به چهره مردم بازمیگردانیم؛ اما کمتر کسی میداند پشت این لبخندها چه درد و فرسودگیای پنهان است.
دندانپزشکی فقط یک شغل «سفیدپوش» و «درآمدزا» نیست.
ما هر روز ساعتها در وضعیتهای خمیده و ثابت کار میکنیم، زیر نورهای شدید و صدای مداوم توربینها، در تماس مستقیم با خون، ترشحات دهان و آئروسلهای عفونی.
سالهاست که بیشتر همکاران ما از دردهای مزمن گردن، کمر، شانه، مچ دست و مشکلات بینایی رنج میبرند.
افسردگی، اضطراب و فرسودگی روانی (Burnout) در میان دندانپزشکان بهمراتب بیشتر از میانگین جامعه است.
با وجود همهی این واقعیتها، شغل دندانپزشکی در کشور ما هنوز در فهرست مشاغل سخت و زیانآور قرار ندارد.
تنها به این دلیل که بیشتر دندانپزشکان «شاغل آزاد» محسوب میشوند و نه «کارگر یا کارمند»، از حمایتهای قانونی برای مشاغل سخت (مانند بازنشستگی زودتر یا مزایای جبرانی) محروم ماندهاند.
این در حالی است که در بسیاری از کشورها، ریسکهای شغلی و جسمی دندانپزشکان به رسمیت شناخته شده و با سیاستهای حمایتی جبران میشود.
ما امضاکنندگان این کارزار، از وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران درخواست داریم:
با تشکیل کمیتهای مشترک و تخصصی، وضعیت سلامت شغلی دندانپزشکان را بررسی کرده و زمینهی ثبت رسمی دندانپزشکی در ردیف مشاغل سخت و زیانآور را فراهم کنید.
بهبود وضعیت شغلی و سلامت روانی دندانپزشکان، در نهایت به نفع بیماران، نظام سلامت و کل جامعه است.
با سپاس
موفق شد
ویژه
