کارزار ملی «غروب تخت جمشید»
برای پاسداشت پارسه، میراث ماندگار ایران
تخت جمشید، این سند زنده شکوه ایرانزمین، امروز در معرض خطری جدی قرار گرفته است.
طبق گزارشهای رسمی، حدود ۹۶۱ هکتار به محدوده شهری مرودشت افزوده شده که بخشهایی از آن با حریم باستانی پارسه، شهر هخامنشی، همپوشانی دارد.
چنین توسعهای میتواند پیامدهای جبرانناپذیری برای ثبت جهانی این اثر در فهرست یونسکو داشته باشد.
این نخستین بار است که از زمان ثبت جهانی تخت جمشید در سال ۱۳۵۸، چنین تهدیدی تا این اندازه نزدیک و محتمل شده است.
میراث فرهنگی ایران، تنها سنگ و خاک نیست؛ حافظه تمدنی ماست و تخریب یا بیتوجهی به آن، در واقع پاککردن بخشی از شناسنامه تاریخی ملت ماست.
در دهههای گذشته، پژوهشگران برجستهای چون دکتر شهریار عدل، بارها نسبت به توسعه بیضابطه در اطراف محوطههای تاریخی هشدار داده بودند.
تجربه جهانی نشان داده است که توسعه پایدار با میراثمحور بودن منافاتی ندارد؛ بلکه نیازمند درک عمیق از توازن میان پیشرفت شهری و پاسداری فرهنگی است.
ما امضاکنندگان این کارزار، از مسئولان سازمان میراث فرهنگی، وزارت راه و شهرسازی، و نمایندگان مجلس میخواهیم تا فوراً روند بررسی و تصویب این گسترش شهری را متوقف کرده و موضوع را در چارچوب مطالعات تخصصی باستانشناسان و یونسکو بازنگری کنند.
ما باور داریم:
توسعه بدون حافظه، سقوط است.
و تخت جمشید، حافظه ماست.