ریاست محترم مجلس شورای اسلامی
با سلام؛
«خشخاش دارویی؛ آب کمتر، درآمد بیشتر، سلامت ایمن‌تر»
ما امضاکنندگان این کارزار بر این باوریم که با قانونی‌سازی کشت خشخاش برای مصارف دارویی در ایران می‌توان:
- از اتلاف آب کشاورزی جلوگیری کرد،
- درآمد کشاورزان را چندین برابر افزایش داد،
- سلامت جامعه را از خطر مواد آلوده حفظ کرد،
- و دست قاچاقچیان را از بزرگ‌ترین منبع سودآوری‌شان کوتاه نمود.
دلایل و مستندات:
۱. صرفه‌جویی در آب: تولید ۴۵۰ تن تریاک نیاز به ۴۵ تا ۹۰ میلیون متر مکعب آب دارد، اما همین مقدار آب تنها ۲۵ تا ۶۰ هزار تن گندم می‌دهد.
۲. درآمد بالا و تأمین گندم: ارزش ۴۵۰ تن تریاک دارویی حدود ۹۰۰ میلیون دلار است. واردات همان ۶۰ هزار تن گندم فقط ۲۱ میلیون دلار هزینه دارد؛ یعنی با کمتر از ۳٪ از درآمد خشخاش می‌توان تمام گندم جایگزین را وارد کرد.
۳. سلامت عمومی: تریاک غیرقانونی اغلب با مواد سمی و صنعتی مثل سرب، قیر، متادون، ترامادول و داروهای روان‌گردان مخلوط می‌شود. این ناخالصی‌ها اعتیاد را تشدید کرده و آسیب‌های شدید کبدی، کلیوی و روانی ایجاد می‌کنند.
۴. قطع دست قاچاقچیان: با قانونی شدن کشت و فروش تحت نظارت، قاچاقچیان که از تجارت تریاک میلیاردها تومان سود می‌برند، بازارشان را از دست می‌دهند و مسیر درآمد آن‌ها به سمت اقتصاد رسمی کشور تغییر می‌کند.
۵. الگوهای جهانی: کشورهایی مانند ترکیه، هند و استرالیا سال‌هاست خشخاش را با نظارت سازمان ملل برای داروسازی می‌کارند و صادرکنندهٔ قانونی داروهای مسکن هستند. ایران هم که خاک مخصوص این محصول را دارد، می‌تواند با همین مدل عمل کند.
خواسته‌های ما
از دولت و مجلس ایران می‌خواهیم:
۱. کشت خشخاش دارویی را تحت نظارت وزارت بهداشت و جهاد کشاورزی قانونی کنند.
۲. صنایع داروسازی داخلی را به تولید مورفین، کدئین و مشتقات دارویی از خشخاش داخلی مجهز سازند.
۳. بخشی از درآمد صادرات خشخاش دارویی را برای واردات گندم و حمایت از کشاورزان اختصاص دهند.
۴. نظارت دقیق و قاطع برای جلوگیری از انحراف محصول به بازار غیرقانونی اعمال شود.
با امضای این کارزار، صدای کشاورزان، بیماران و مردمِ تشنهٔ عدالت و رفاه باشیم.
قانونی‌سازی خشخاش یعنی:
- آب کمتری مصرف شود،
- درآمد بیشتری نصیب کشاورز گردد،
- سلامت جامعه از مواد آلوده و روان‌گردان در امان بماند،
- و قاچاقچیان دیگر سودی از رنج مردم نبرند.
موفق شد
ویژه
