بسْمِ رَبِّ العَدْلِ وَالإِنْصاف
شهردار محترم شیراز
مدیران ارجمند آموزش و پرورش
با سلام و احترام؛
اینجانبان جمعی از فرزندان این شهر کهن، شهری که نفسش از تاریخ و فرهنگ است و قلبش از مهر مردمانش میتپد، بر خود لازم میدانیم که صدای نگرانی و گلایهٔ جمع بسیاری از شهروندان را، با زبانی مؤدبانه اما صریح، به گوش شما برسانیم.
این روزها شیراز عزیز ما در هالهای از آلودگی هوا، غبار بیماری و آشفتگی زیستمحیطی فرو رفته است؛ نفسها تنگتر شده، سردردها طولانیتر و اضطراب سلامت خانوادهها بیشتر. مادامی که شهر در چنین شرایطی قرار دارد، انتظار میرفت تدابیری درخور شأن مردم اندیشیده شود؛ از تعطیلی موقت و پیشگیرانهٔ مدارس گرفته تا برنامههای فوری برای کاهش آلودگی و کنترل چرخهٔ بیماری.
اما متأسفانه عدم تعطیلی در روزهایی که سلامت، بیش از هر چیز دیگری در معرض خطر است، دلنگرانیهای فراوانی را میان خانوادهها و دانشآموزان برانگیخته است.
مگر نه آنکه سلامت مردم، بهویژه فرزندان این دیار، بر هر امر دیگری مقدم است؟
مگر نه آنکه پیشبینی، پیشگیری و مدیریت بحران، نخستین وظیفهٔ نهادهای مسئول است؟
ما از شما نمیخواهیم چرخ شهر را متوقف کنید؛ تنها درخواست داریم برای حفظ سلامت جسمی و روانی مردم، تصمیماتی مسئولانهتر، علمیتر و شفقتآمیزتر اتخاذ گردد. تعطیلی بهموقع، اعلام رسمی هشدارها، رسیدگی به منابع آلودگی و برنامهریزی برای مدیریت بیماریها، نه لطف که وظیفه است.
شهر ما، شیراز ما، سزاوار هوایی پاکتر، خیالی آسودهتر و مدیریتی پاسخگوتر است.
باشد که این صدای جمعی، نه فریادی معترض، بلکه دعوتی دلسوزانه به تدبیر و همراهی تلقی گردد.
موفق شد
ویژه
