جناب آقای دکتر روحانی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

استان سمنان با داشتن ۶۰۰ هزار نفر جمعیت کم‌تراکم‌ترین استان کشور است ولی سرانه مصرف آب این استان بیش از دو برابر متوسط سرانه مصرف کشور است. (سرانه مصرف سمنان برابر با ۱۷۸۴ مترمکعب و سرانه کشور برابر با ۷۵۰ مترمکعب است.) همچنین بهره‌وری آب کشاورزی در استان سمنان فقط ۳۵ درصد است. با این مقدمه چند سوال مطرح می‌گردد:

• پافشاری مسئولین ملی ما برای انتقال آب به استانی که نیاز آبی آن در مقایسه با سایر استان‌ها بسیار محدود است، به چه منظور صورت می‌گیرد؟

• متأسفانه در سنوات قبل آب چشمه روزیه از سرشاخه‌های مازندران انتقال یافت و در ادامه، وزارت نیرو در سد گلورد و سد کسلیان حجم قابل‌توجهی را در تخصیص آبی برای استان سمنان تصویب کرده است و در سال‌های اخیر هم سد پینسک (فینسک) را در دست اقدام قرار داده است.
پرسش اینجاست که چرا این حجم آب به استان خشکی که در حاشیه کویر قرار گرفته است اختصاص می‌یابد؟ درصورتیکه هر کارشناسی در حوزه مطالعات جامعه می‌داند ایجاد صنایع آب‌بر و کشاورزی و... مغایر با اصول آمایش سرزمین و در تعارض با مبانی توسعه پایدار است.
به نظر می‌رسد حکمرانی آب در کشور به سوء مدیریت دچار گشته است، چون به جای راه‌حل‌های کارشناسی و فنی، به راه‌های سیاسی و پرمخاطره برای محیط زیست پناه برده است.
لازم است وزارت نیرو این ناتوانی را برای دلسوزان محیط زیست کشور و مردم مازندران توضیح دهند.
در هر صورت با اجرای پیشنهادات ذیل می‌توان مسئله آب سمنان را ساماندهی کرد تا نیازی به هزینه‌های ملی با سدسازی‌های مخرب و تخریب محیط زیست نباشد.

۱. اجرای اقدامات مدیریت مصرف و تقاضا در بخش‌های مختلف کشاورزی، صنعت، شرب و.‌..

۲. استفاده از منابع آبی موجود در محل از طریق کنترل، ذخیره‌سازی و استحصال روان‌آب‌ها در فصول کم‌مصرف سال

۳. شیرین کردن آب‌های شور در دسترس و استفاده از آب باران

۴. توسعه کشت دیم و حذف تدریجی کاشت گیاهان آب‌بر

۵. جداسازی شبکه آب شرب و غیرشرب از طریق بسته‌بندی آب شرب در منازل (مانند بسیاری از کشورهای دنیا)

۶. تجهیز سیستم فاضلاب و فروش آب تصفیه‌شده به صنعت و کشاورزی از طریق بازیابی و بازچرخانی