رئیس محترم مجلس شورای اسلامی
نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی
سلام و درود و عرض خسته نباشید و آرزوی توفیق روزافزون؛
به عنوان جمعی از تحصیل‌کردگان و نیروی کار این جامعه و به نمایندگی از جامعه کارمندان و کارگران خواهشمندیم در خصوص بازنگری قانون کار (مصوب سال ۱۳۶۹) و به‌روز کردن مواد قانونی با توجه به شرایط کنونی جامعه و با رویکرد مطالعه تطبیقی با سایر کشورهای توسعه‌یافته که تولید ناخالص ملی بالایی نیز دارند، اقدام عاجل صورت گیرد.
هدف از ایجاد این کمپین درخواست بررسی فوری بخشی از قانون کار است که زندگی تعداد زیادی از افراد در جامعه را تحت‌تأثیر خود دارد و این بخش مهم، چیزی نیست جز ساعت کاری کارکنان و نیاز به برقراری تعادل بین کار و زندگی.
بر کسی پوشیده نیست که شعار تعادل بین زندگی و کار تا زمانی که ساعات کاری کاهش نیابد فقط یک شعار است.
قانون کار مصوب ۱۳۶۹ بر اساس نیازها و رویکردهای زمان خود تصویب شده است و تا به امروز تغییری نداشته است. این قانون ۳۴ سال پیش به اقتضای زمان تصویب شده است. قطعاً سی سال پیش اینترنت و سایر فناوری‌ها به شکل امروزی نبوده و حتی ارسال یک نامه بسیار زمان‌بر بوده است. قطعاً ترافیک و آلودگی به شکل امروز زندگی انسان را تهدید نمی‌کرده است.
کشورهای توسعه‌یافته که کمترین ساعات کاری را دارند به شرح زیر هستند:
۱. استرالیا: کارمندان در استرالیا به طور میانگین ۲۹ ساعت در هفته کار می‌کنند.
۲. فرانسه: میانگین ساعت کاری در فرانسه ۳۵ ساعت در هفته است که به مرور زمان کاهش یافته و اکنون به ۲۹.۲ ساعت رسیده است.
۳. انگلیس: در انگلستان، میانگین ساعات کاری هفتگی ۲۹.۵ ساعت است.
۴. آلمان: آلمانی‌ها به طور میانگین ۲۶ ساعت در هفته کار می‌کنند، که شامل کارگران نیمه‌وقت نیز می‌شود.
۵. دانمارک: میانگین ساعت کاری در دانمارک ۲۶.۷ ساعت در هفته است.
۶. نروژ: نروژی‌ها به طور میانگین ۲۷.۲ ساعت در هفته کار می‌کنند.
۷. هلند: میانگین ساعت کاری در هلند ۲۷.۵ ساعت است و درصد بالایی از کارگران این کشور نیمه‌وقت هستند.
این کشورها با ارائه ساعات کاری کمتر و تعطیلات بیشتر، سعی در ایجاد تعادل بین کار و زندگی برای نیروی کار خود دارند.
این کشورها عملکرد و تولید ناخالص بالایی نیز دارند و حتی به فکر تعدیل این مقادیر از ساعت کاری نیز هستند. پس چرا در ایران هنوز ما قوانین سی سال پیش را بدون هیچ فکری فقط اجرا می‌کنیم؟
طبق ماده ۵۱ قانون کار، ساعات کار روزانه کارگران نباید از ۸ ساعت تجاوز کند و ساعات کار هفتگی کارگران نیز نباید از ۴۴ ساعت تجاوز کند. نکته جالب توجه تعیین زمان حداکثر ۴۴ ساعت در هفته است که همه کارفرمایان حداکثر را اجرا می‌کنند در حالی که طبق قانون نیز می‌توان ساعات کمتری برای کار در نظر گرفت.
لطفاً با در نظر گرفتن شرایط خانوار و شاغل بودن همسران، تغییر نسل و نیاز به کار هیبریدی، آلودگی هوا، روندهای روز دنیا و از همه مهم‌تر سلامت جسم و روح افراد در جامعه، در خصوص کم شدن ساعات کاری، برقراری دورکاری به تناسب مشاغل و اعلام تعطیلات رسمی ۲ روزه برای همه‌ی شاغلان اقدام عاجل صورت گیرد.
قطعاً و تأکیداً این خواسته تمام جامعه کارگران و کارمندان است و انتظار می‌رود مرکز پژوهش‌های مجلس این موضوع پر تکرار که هر روزه زندگی بدنه جامعه را تحت تأثیر قرار می‌دهد در اولویت بررسی قرار دهد.
با تشکر.
موفق شد
ویژه
