به نام خدا
جناب آقای دکتر ظریف
سلام علیکم؛
احتراماً،
از مردم ایران که پنهان نیست، از شما هم چه پنهان که نتیجه برخی تصمیمات و اقدامات جنابعالی برای کشور ما هزینه‌های سنگینی داشته است. بنده قصد بی‌احترامی ندارم، اما نقد برخی رویکردهای شما، آن هم در مقام یکی از چهره‌های تأثیرگذار دیپلماسی کشور، ضروری است.
آقای دکتر، شما دیپلماسی را خوب می‌شناسید، اما به نظر می‌رسد که اولویت‌های اشتباهی برای آن قائل بوده‌اید. مذاکرات شما با غربی‌ها، از برجام گرفته تا توافقات دیگر، در نهایت چه نتیجه‌ای داشت؟ برجام بدون ضمانت اجرایی امضا شد، آمریکا به‌راحتی از آن خارج شد، و تحریم‌ها نه‌تنها رفع نشدند، بلکه بیشتر هم شدند. امروز که نگاه می‌کنیم، طبق گزارش‌های رسمی، نرخ تورم ایران از سال ۱۳۹۴ تا ۱۴۰۰ تقریباً سه برابر شده و ارزش پول ملی سقوط کرده است. آیا این نتیجه‌ای بود که قرار بود از تعامل با غرب بگیریم؟
در همین حال، سهم ایران از تجارت با آفریقا زیر ۰.۵٪ مانده، در حالی که ترکیه و امارات، که شاید به اندازه ما منابع و ظرفیت نداشته باشند، سهمی چندین برابر ما دارند. شما سال‌ها وقت خود را صرف مذاکره با اروپا و آمریکا کردید، اما چرا این‌همه انرژی برای توسعه روابط اقتصادی با کشورهای همسایه و بازارهای نوظهور گذاشته نشد؟ اگر دیپلماسی شما واقعاً موفق بود، امروز ایران نباید در بسیاری از حوزه‌های اقتصادی همچنان تحت فشار می‌بود.
جناب ظریف، بحث شخصی نیست. اما آیا بهتر نبود کمی هم به جای لبخند زدن به دشمن، وقت خود را برای تقویت روابط با دوستان منطقه‌ای صرف می‌کردید؟ شاید اگر نگاه واقع‌بینانه‌تری به سیاست خارجی داشتید، وضعیت ما امروز متفاوت بود.
با این حال، گذشته گذشته است. تنها خواهشی که داریم این است که اگر قرار نیست تغییری در نگاهتان ایجاد کنید، لااقل اجازه دهید مسیر جدیدی در سیاست خارجی شکل بگیرد. ایران بیش از هر زمان دیگری نیاز به دیپلماسی‌ای دارد که بر پایه منافع واقعی کشور بنا شده باشد، نه امید به وعده‌های نسیه غرب.
لذا خواهشمندیم این‌بار استعفای خود را پس نگیرید و عرصه روابط بین‌الملل را به نیروهای تازه‌نفس، با انگیزه، انقلابی و جامع‌نگر بسپارید.
با احترام،
ملت ایران
موفق شد
ویژه
