وزیر محترم کشور
نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی
با سلام و احترام
ما امضاکنندگان این کارزار، تقاضا داریم با توجه به شرایط خاص جغرافیایی، فرهنگی، امنیتی و توسعه‌نیافتگی گسترده در بسیاری از مناطق استان سیستان و بلوچستان، طرح تقسیم به چند استان را مورد بررسی و پیگیری قرار دهند.
استان سیستان و بلوچستان، به عنوان بزرگ‌ترین استان کشور، با کشورهای حاشیه خلیج فارس و دریای عمان از طریق مرز آبی و با کشور افغانستان از طریق خشکی هم‌مرز است. نگاهی به شرایط حال حاضر استان نشان می‌دهد که این استان نسبت به سایر مناطق کشور کمتر توسعه‌یافته و حتی برخی از شهرهای بزرگ آن از نعمت گاز خانگی محروم بوده و با کپسول گاز مایع نیاز خود را برطرف می‌نمایند. این استان به اندازه ۹ استان کشور مساحت داشته و تنها استان اقیانوسی کشور است که بخش‌های وسیعی از آن از امکانات اولیه همچون آموزش، بهداشت، اشتغال و زیرساخت‌های حیاتی بی‌بهره‌اند. گستردگی جغرافیایی، تنوع قومی و فاصله زیاد میان شهرها و مراکز تصمیم‌گیری، مدیریت یکپارچه و کارآمد را دشوار کرده و عملاً منجر به تمرکز منابع در مرکز استان و محرومیت مضاعف دیگر مناطق شده است.
تقسیم به چند استان کوچک‌تر با تمرکز بر ویژگی‌های فرهنگی، جمعیتی و جغرافیایی، می‌تواند موجب افزایش مشارکت محلی، تقویت نظارت، توزیع عادلانه‌تر بودجه و منابع، بهبود خدمات‌رسانی و افزایش احساس تعلق و رضایت‌مندی مردم شود. تجربه موفق تقسیم استان‌ها در گذشته (نظیر تهران و خراسان) نیز نشان داده است که این اقدام می‌تواند به توسعه متوازن‌تر و پویاتر منجر شود.
ما بر این باوریم که تقسیم استان می‌تواند با رفع تبعیض‌های ساختاری و محرومیت‌های تاریخی، امنیت، رفاه و رضایت عمومی را در این منطقه استراتژیک کشور تقویت کند.
تقسیم استان می‌تواند در طی یک فرایند منطقی به توسعه همه‌جانبه کمک کند. این تقسیم حداقل فواید زیر را با خود به همراه می‌آورد:
۱- استان پهناور سیستان و بلوچستان دارای پتانسیل‌های مختلفی چون گردشگری، مزیت مرز، تجارت، صنعت، معدن، دسترسی به آب‌های آزاد و انرژی‌های نو است. با تقسیم استان، هر منطقه می‌تواند با تکیه بر یک یا چند مزیت ذکر شده توسعه یافته و به اقتصاد منطقه و کشور کمک نماید.
۲- در نظام بودجه‌بندی کشور، سهم بیشتری به استان تعلق می‌گیرد.
۳- حجم طرح‌ها و پروژه‌های ملی در مجموع بیشتر خواهد شد.
۴- با تقسیم استان، به تعداد استان‌های ایجادشده، پست‌های اداری در سطوح مدیریت استانی و ادارات کل افزایش می‌یابد و این مسئله می‌تواند به ماندگاری نیروی انسانی متخصص و تحصیل‌کرده در استان کمک نماید.
۵- نظارت مدیران بر ساختار دولتی و رفتار کارکنان دولت سهل‌تر می‌شود.
۶- تسریع در اجرای پروژه‌ها و انجام در زمان‌های منطقی و پیش‌بینی‌شده با پیگیری و نظارت بر پروژه‌های عمرانی اتفاق می‌افتد.
۷- نه تنها از مهاجرت نخبگان جلوگیری می‌شود بلکه مسیر مهاجرت معکوس هم خواهد شد.
۸- رقابت منطقی استان‌ها برای پیشرفت و توسعه، قطعاً به بهبود اوضاع اقتصادی و اجتماعی منجر شده، مهاجرت‌های ناشی از فقر و بیکاری را متوقف کرده و می‌تواند به روند معکوس آن مدد رساند.
۹- ارتباط بخش‌های مختلف استان که اکنون به صورت استان مستقل درآمده، با مرکز کشور مستقیم شده و این ارتباط مستقیم به پیشبرد امور و توسعه استان کمک می‌کند.
۱۰- امنیت دغدغه همیشگی استان بوده و هست. در شرایط تقسیم استان، امنیت داخلی و مرزها به جای یک استانداری، یک نیروی انتظامی، یک مرزبانی، یک اداره اطلاعات و یک سپاه، توسط چند استانداری، نیروی انتظامی، مرزبانی، اداره اطلاعات و سپاه کنترل و اداره می‌شود.
موفق شد
ویژه
