وزیر محترم آموزش و پرورش
با سلام و احترام
یکی از دغدغه‌های جدی امروز در مدارس، موضوع «همراه داشتن تلفن همراه توسط دانش‌آموزان» است. سال‌هاست سیاست غالب، ممنوعیت مطلق ورود گوشی به محیط آموزشی بوده است؛ اما تحولات سریع فناوری و تغییر نیازهای روزمره نشان می‌دهد که این سیاست نیازمند بازنگری و به‌روزرسانی است.
ما بر این باوریم که ممنوعیت کامل نه‌تنها مشکلات را برطرف نکرده، بلکه در بسیاری موارد نتیجه معکوس نیز داشته است. دانش‌آموزان اغلب به‌صورت پنهانی گوشی همراه می‌آورند و این مسئله خود، آسیب‌های انضباطی و بی‌اعتمادی میان مدرسه و دانش‌آموز ایجاد می‌کند. در مقابل، مدیریت آگاهانه و تعیین چارچوب‌های مشخص می‌تواند به‌مراتب مفیدتر و مؤثرتر باشد.
دلایل اصلی این درخواست به شرح زیر است:
۱. بهره‌گیری آموزشی
امروزه بسیاری از منابع یادگیری، نرم‌افزارها و پلتفرم‌های آموزشی، تنها از طریق تلفن همراه قابل دسترسی هستند. از کلاس‌های آنلاین گرفته تا اپلیکیشن‌های حل تمرین و ابزارهای تحقیق، همه می‌توانند مکمل آموزش حضوری باشند. اگر مدرسه سیاست استفاده هدفمند و در چارچوب داشته باشد، دانش‌آموزان می‌توانند هم‌زمان با یادگیری سنتی، از امکانات روز دنیای دیجیتال نیز بهره‌مند شوند.
۲. افزایش امنیت و آرامش خانواده‌ها
در شرایط بحرانی، وجود گوشی همراه می‌تواند جان یک دانش‌آموز را نجات دهد. ارتباط سریع با والدین یا اورژانس در مواقع ضروری، آرامش خاطر خانواده‌ها و مدرسه را تضمین می‌کند. والدین نیز در دنیای پرشتاب امروز نیاز دارند که در صورت تغییر برنامه یا بروز مشکل، به‌طور مستقیم با فرزند خود ارتباط داشته باشند.
۳. کاهش آسیب‌های پنهانی
ممنوعیت مطلق باعث می‌شود استفاده از تلفن همراه در مدرسه به شکلی پنهانی و غیرقابل کنترل صورت بگیرد. در چنین شرایطی نه مدرسه نظارتی دارد و نه می‌تواند استفاده نادرست را مدیریت کند. اما اگر چارچوب مشخصی وضع شود (مثلاً خاموش بودن گوشی در ساعات تدریس و استفاده در زمان‌های استراحت یا شرایط اضطراری)، مدیریت و نظارت ساده‌تر خواهد بود.
۴. تقویت مهارت‌های مسئولانه در استفاده از فناوری
دانش‌آموزان دیر یا زود وارد جامعه‌ای خواهند شد که فناوری جزو جدانشدنی آن است. اگر مدارس بخواهند جوانان را برای زندگی در دنیای واقعی آماده کنند، باید به آن‌ها بیاموزند که چطور از تلفن همراه به شکل مسئولانه و سازنده استفاده کنند، نه این‌که با محروم کردن آن‌ها، تجربهٔ مدیریت صحیح را از آن‌ها بگیرند.
۵. همسویی با جهان امروز
در بسیاری از نظام‌های آموزشی پیشرفته، گوشی‌های همراه نه‌تنها ممنوع نیستند، بلکه به‌عنوان ابزاری آموزشی تحت نظارت معلم و مدرسه به کار گرفته می‌شوند. ما نیز می‌توانیم با الگوبرداری از تجربه‌های موفق، سیاستی متوازن داشته باشیم که هم از فواید فناوری بهره ببریم و هم از آسیب‌های احتمالی پیشگیری کنیم.
با توجه به این دلایل، از مسئولین محترم آموزش و پرورش تقاضا داریم که به‌جای ممنوعیت مطلق، سیاست «مدیریت و استفادهٔ مسئولانه از تلفن همراه در مدرسه» را تدوین و اجرایی نمایند. این تغییر می‌تواند هم اعتماد متقابل میان مدرسه، دانش‌آموز و خانواده را افزایش دهد و هم نظام آموزشی کشور را با تحولات دنیای امروز همگام سازد.
با احترام
موفق شد
ویژه
