رئیس محترم قوه قضائیه
جناب آقای اژه‌ای
وزیر محترم کشور
جناب آقای مومنی
شهردار محترم تهران
جناب آقای زاکانی
با سلام؛
دختر ما، نگار یگانه، ۲۲ ساله، در آخرین هفته‌های زندگی‌اش با تلاش برای کار و تحصیل، مستقل و پرانرژی بود. اما یک شب در خیابان پونک، هنگام پایان زمان کاری، متوجه شد ماشینش روشن نمی‌شود و منتظر کمک امداد خودرو بود. او دچار جنایتی هولناک شد. سارقان پیش از وقوع جرم، خودروی او را به قصد سرقت دست‌کاری کردند و سپس با پوشش امداد خودرو به محل نزدیک شدند تا به ظاهر «کمک» کنند.
در حین اقدام به تعمیر، خودرو دچار آتش‌سوزی شد و نگار در شعله‌ها گرفتار شد. سارقان بدون کمک به خاموش کردن آتش، گوشی او را ربودند و متواری شدند. با توجه به شدت درجه سوختگی، نگار پس از یک هفته مبارزه با سوختگی‌های شدید، جان خود را از دست داد.
حادثه‌ای که به ظاهر یک «کمک» بود، ناشی از برنامه‌ریزی پیشین متهمان و کوتاهی‌های نهادی رخ داد و نشان داد امنیت زنان در فضاهای عمومی و نظارت بر خدمات شهری هنوز جدی گرفته نمی‌شود.
ما از مسئولان می‌خواهیم:
۱. بازنگری فوری در پرونده‌های مشابه و تعیین دقیق عنوان اتهامی تا از شبه‌عمد به عمد تغییر کند و عدالت واقعی اجرا شود.
۲. نظارت دقیق و مؤثر بر خدمات عمومی، از جمله امداد خودرو و سایر مشاغل مرتبط با امنیت جانی شهروندان.
۳. تأمین امنیت زنان در فضاهای عمومی از طریق دوربین‌ها، هات‌لاین فوری و آموزش عمومی برای مقابله با خشونت و سرقت.
۴. اجرای دقیق قوانین و جلوگیری از عفو یا تخفیف‌های زودهنگام که زمینه‌ساز تکرار جرم می‌شود.
۵. شفافیت قضایی و اطلاع‌رسانی درباره پرونده‌ها و حوادث مشابه برای افزایش آگاهی عمومی و پیشگیری.
لازم به ذکر است، سارق (قاتل) چند ماه قبل از زندان آزاد شده بود و اگر آزاد نبود، اکنون نگار، دختر بی‌گناه و معصوم، زنده بود.
نگار ما برای همیشه رفت؛ اما هدف ایجاد جامعه‌ای امن برای تمام دختران و زنان ایران است تا هیچ مادری شاهد از دست دادن فرزندش در چنین شرایطی نباشد.
امضا کنید و صدای ما را به مسئولان برسانید تا عدالت و امنیت، دیگر فقط یک شعار نباشد.
موفق شد
ویژه
