رئیس‌جمهور محترم و عدالت‌خواه کشور عزیزم ایران
جناب آقای دکتر پزشکیان
با سلام
پیرو سلسله نشست‌های مجموعه صندوق آینده‌ساز در تبریز و اراک و در ادامۀ آن در تهران، روز شنبه ۲۵ آبان رأس ساعت ۱۰ صبح، تالار اجتماعات مدیریت صنعتی سازمان گسترش میزبان جمعی حدود دویست نفره از اعضای بازنشسته تهران و البرز بود؛ نشستی که با حضور مدیرعامل صندوق آینده‌ساز و در فضایی صمیمی اما آمیخته با پرسش‌ها و مطالبه‌گری منطقی اعضا برگزار شد.
مدیرعامل صندوق در این دیدار، آینده‌ساز را یکی از برگزیده‌ترین و پرتوان‌ترین صندوق‌های بازنشستگی کشور توصیف کرد؛ صندوقی برخوردار از دارایی‌ها و سرمایه‌های قابل‌توجه و برخوردار از پروژه‌های گسترده در تاجیکستان، کیش و سایت امیرکبیر اراک؛ ظرفیت‌هایی که بنا بر سخنان ایشان می‌تواند روزنه‌ای به آینده‌ای روشن و عاری از دغدغه برای پانزده هزار عضو بازنشسته باشد.
وی همچنین به بحث پیوستن صندوق به گروه تأمین اجتماعی اشاره کرد و توضیح داد که با توجه به ملاحظات ارکان صندوق، این مسیر متوقف شده و رویکرد مدیریت به اساس و ماهیت خصوصی گذشته بازگشته است.
اما در میان این سخنان، دو نکته اساسی وجود دارد که توجه به آن می‌تواند بخش مهمی از نگرانی‌های امروز و فردای اعضا را برطرف سازد.
نخست آنکه اعضا نمی‌توانند زندگی و اقتصاد خانوادگی خود را بر پایۀ وعده، امید و آینده‌نگری‌های مبهم بنا کنند. هنگامی‌که نوسان قیمت‌ها در اقتصاد کشور از روز و هفته فراتر رفته و به ساعت رسیده است، دریافتی‌های ثابت بازنشستگان دیگر توان همراهی با موج هزینه‌های جاری را ندارد؛ شکافی که خود منشأ بسیاری از ناهنجاری‌ها، فشارهای روانی و گسست‌های خانوادگی است.
در چنین شرایطی، بازگشت هرچه سریع‌تر صندوق به الگوی متناسب‌سازی مبتنی بر قوانین جاری تأمین اجتماعی که در هشت ماه گذشته عملاً از مرحله اجرا کنار مانده، ضرورتی انکارناپذیر است.
توضیح مهم: در حالی‌که در تأمین اجتماعی افزایش سالانه مستمری‌ها بر اساس قانون و با فرمول واحد و شفاف اجرا می‌شود، در صندوق آینده‌ساز این افزایش‌ها تابع دستورالعمل‌های داخلی، تصمیمات هیئت‌امنا و فرمول‌های متغیر است و همین تفاوت موجب ایجاد فاصله میان دریافتی اعضای آینده‌ساز با سایر بازنشستگان کشور شده است.
دوم آنکه با توجه به طرح پیشنهاد پیوستن صندوق به تأمین اجتماعی، شایسته بود پیش از هر تصمیم‌گیری رسمی، این موضوع به نظرخواهی مستقیم از اعضا گذاشته می‌شد تا مسیر آینده صندوق بر اساس رأی و ارادۀ صاحبان واقعی آن رقم بخورد.
شاید از دید مدیریت فعلی و بخش قابل‌توجهی از بازنشستگان، آینده صندوق با حضور جناب آقای دکتر حاج‌علی رو به رشد و توسعه باشد، اما همان‌گونه که ایشان نیز اشاره کردند، دوام و جهت‌گیری هر مدیریتی می‌تواند با یک ابلاغ چندخطی از سطوح بالادستی دگرگون شود. این تجربه در بسیاری از نهادها تکرار شده و بیم آن می‌رود که آینده‌ساز نیز از این قاعده مستثنی نباشد و آنگاه روز از نو، روزی از نو.
این اقدام می‌تواند حداقل‌های آرامش اقتصادی را به هزاران خانوادۀ وابسته به این صندوق بازگرداند و امید را از سطح شعار به واقعیتی ملموس در زندگی روزمره آنان تبدیل کند.
موفق شد
ویژه
